Op zaterdag 6 november vindt in Groningen de 23e editie van TakeRoot plaats, het jaarlijkse festival voor Past, Present & Upcoming American Music. Ook deze downtowneditie borduurt voort op het succesverhaal dat TakeRoot al sinds 1998 is: een muzikale tijdreis door Noord-Amerika, bakermat van blues, country, folk, rock en noem maar op. Een reis die je dit jaar te voet maakt langs een aantal van de belangrijkste podia van Groningen, waaronder natuurlijk VERA! Dit jaar mogen wij drie échte ‘roots’ acts verwelkomen op onze mainstage en die stellen we natuurlijk graag aan jullie voor:

Jesse Malin
Je zou het niet verwachten na het beluisteren van 'Sunset Kids', het tweede album van de uit New York afkomstige Jesse Malin, maar de beste man staat in mijn platenkast onder de 'P' van punkrock. Ooit begonnen als zanger van hardcore outfit Heart Attack, een snoeiharde en ruige op Bad Brains geschoolde jonge band en later als frontman van postpunkers D Generation, heeft Malin het roer helemaal omgegooid en vaart hij nu door rustiger wateren als herboren rootsrocker. En dat de man niet alleen beschikt over een mooie, fluwelen stem, die ook nog flink kan uithalen hoor!, maar tevens een begenadigd songwriter is, bewijst hij met de onlangs verschenen ambitieuze dubbelaar 'Sad and Beautiful World'. Een nostalgische country plaat over opgroeien in de grote stad, verloren liefdes en vergeten tijden. Rootsy ballads en rockende songs wisselen elkaar af in Malin's reis door een donker landschap op weg naar het heldere licht. En dat hij zijn punkrock verleden echt nog niet vergeten is, laat hij horen op 'Todd Youth', een eerbetoon aan zijn Heart Attack gitarist Jack Flanagan, met een spoken word van H.R., zanger van Bad Brains.
Jesse Malin | TakeRoot

Black Lips
Uit een heel ander vaatje tappen de pill poppin 'garage punkers van de Black Lips. Graag geziene gasten op het Vera podium door hun wilde, uitzinnige shows, waarin plassen of kotsen tijdens het spelen niet geschuwd wordt en waar regelmatig de kleren uitgaan. De Black Lips zijn als een opstandig pubermeisje met een tas vol vuurwerk. Hitsige, knetterende songs afgevuurd met een 'don't care' attitude, een flinke zweem psychedelica erover heen en knallen maar. De jongens uit Atlanta steken al sinds 1999 de een na de andere vuig rockende plaat af uit hun arsenaal, waarvan 'Let it Bloom' en 'We did not know the Forest Spirit made the Flowers Grow' de grootste uitschieters zijn. Maar ook kleine jongetjes, en tegenwoordig een meisje, worden groot en nu is er dan 'Sing in a World that's Falling Apart' waar grondleggers Cole Alexander en Jared Swilley op de country tour gaan. Natuurlijk wel met de nodige punkrock sneer, want deze 'good bad not evil' kids blijven het zorgenkindje. Desalniettemin een erg 'volwassen' (bah, wat een vies woord) plaat waar de vrolijke deuntjes over elkaar heen buitelen als Dolly en Kenny in Nashville. Jengelende gitaartjes, harmonieuze vocalen en zelfs een truckers song. De Black Lips. Good, bad, en misschien toch een tikje evil.
Black Lips | TakeRoot

Don Dilego
'The world's on fire, but I'm not afraid of dying' zingt de uit Massachusetts afkomstige Don Dilego op zijn laatste single 'Dim Red Light (Make it shine)'. Een track die niet had misstaan op een Bruce Springsteen album. Dilego is van vele markten thuis. Met zijn roots diep geworteld in de alt-country rock, veel reverb, gedreven percussie, creëert de veelzijdige muzikant een nostalgische sound, met een indie pop tempo. Hij heeft vijf alom gewaardeerde solo albums op zijn naam, maar zijn mooiste uitstapje is toch wel de soundtrack die hij maakte voor de film Ranchero. De muziek is prachtig ingetogen en meeslepend. Je proeft het ruige landschap en ziet de tumbleweeds dwarrelen over de weg. Hij is ook de oprichter van het Velvet Elk label samen met beste vriend Jesse Malin. En wist jij dat de Nederlandse vertaling van tumbleweed tuimelkruid is? Nou, ik ook niet. Weer wat geleerd.
Don Dilego | TakeRoot

- Nataly

Timetable
16:00 Don Dilego
20:00 Jesse Malin
22:00 Black Lips
Bekijk het volledige blokkenschema hier