Met hart en ziel geloven in wat je doet. Gedreven tot op het bot. Gepassioneerd in wat je creëert en je profileren als een malle. Dat zijn wat toch wel een stuk of wat woorden als ik aan de mannen van  Ter Ziele denk.

Deze band straalt pure enthousiasme uit voor de muziek die zij maken en staan 100% achter in wat zij doen. Dikke Sludge/Doom of Blackened Post Doom zoals zij het zelf omschrijven is wel hun uiting naar de wereld.

In het hoge Noorden (waar meer interessants, gezien het donkere muzikale aspect, uit de donkere spelonken komt gekropen) is deze band in 2020 ontstaan en manifesteert zich dusdanig door met zeer goed (lees: donker en bruut) materiaal op de proppen te komen en op te kunnen treden waar het kan (lees: veel).

Hedenavond kan dus Vera ook op hun (toch wel in een korte tijd indrukwekkende) palmares bijgeschreven worden en dat zal dan ook  met de inmiddels vast in de band toegetreden nieuwe zanger Jonathan Edwards zijn, die sommigen waarschijnlijk ook wel kennen als de razende orkaan van de band Teethgrinder.

Ondanks de tempo verschillen (nogal!!!) tussen beide bands vind ik persoonlijk het een goede match hoe de dood en verderf schreeuwende Jonathan perfect integreert in de zware logge sound van Ter Ziele. Dat belooft nog wat voor de toekomst.

Laatste wapenfeit van de band is de split met Dodenbezweerder waar drummer J. Grit samen met Mories (oa. Gnaw Their Tongues) de toon zet. De full-length van Ter Ziele zal hopelijk later dit jaar verschijnen en wie weet ligt het zwarte vinyl op de merch tafel hedenavond.

Speciaal voor deze avond zal Richard Toepoel de visuals doen bij Ter Ziele. Hem kennende een extra reden om te komen me dunkt, zeker voor de visueel ingestelden onder ons.

Pothamus uit België is de volgende naam op Double Bill. De band vergaarde wel enige bekendheid door het uitbrengen van het sterke album “Raya” in 2020 op het befaamde Consouling Sounds label.

Toen ze op het Soulcrusher festival speelden in 2021 gonsde de naam al rond voordat ze überhaupt op de bühne stonden. En het moet gezegd worden, dit maakten zij absoluut live waar!

Zelf omschrijven zij hun muziek als een mengeling van Tribaleske Postrock en Sludge en getuige de verzwelgende, beklemmende, donkere  muur van geluid…de ritmische, bijtijds hypnotiserende klanken en de zang in de muziek verweven is dit een sound waar je als luisteraar mee in opgezogen kan worden.

En dat is ook eigenlijk in een notendop waar ik erover kan zeggen. Zien is ervaren, zeker voor beide bands die je hun verschillende werelden laten zien en waar ergens uiteindelijk alles samen komt.

- Case