Dat het menselijk geheugen feilbaar is, weten we allemaal. We herleven niet alleen onze herinneringen, maar we veranderen ze ook. De blauwe trui wordt groen, thee wordt koffie, en het overlijden van je naaste wordt één ambigu gat. Ons geheugen vervormt met elke nieuwe gebeurtenis. Maar tegelijkertijd, zoals regisseur Sandra Wollner beaamt, vormen die herinneringen onze hele identiteit. Hoe wij ons leven leiden is gebaseerd op onze herinneringen, op het verhaal wat wij zelf willen samenstellen. En dit is dan ook wat in The Trouble with Being Born is uitvergroot; de menselijke drang om te herinneren, herbeleven en voelen. Tot in het absurde.

Hoe? Door deze herrineringsdrang te laten sijpelen in de programmatie van androïdes. Voor hen is herinneren immers volautomatische reproductie, perfect voor als je wil blijven hangen in een limbo van nostalgie. En zo volgen wij in de film Elli (Lena Watson), een robot in de vorm van een tienjarig meisje, die samen met ‘haar vader’ teruggetrokken leeft in een enorme villa in het bos. De echte dochter is jaren geleden verdwenen, dus heeft Elli haar plaats ingenomen. Een soort Alps (2011, Yorgos Lanthimos) dus, maar dan met robots.

Hilde