Tweak BirdUSA
Op het moment van schrijven moet Noorderzon nog beginnen, maar één van de verwachte hoogtepunten op dat podium boven de vijver is ongetwijfeld de Braziliaanse band CSS. Toen enkele jaren geleden het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland werd gehouden, was de Vera-zomerplaat van dat jaar 'Cansei de Ser Sexy', het debuut van CSS – waarbij de promo-cd voor de gelegenheid geheel in de kleuren van de Braziliaanse vlag was gestoken. Eén van de knallers op die plaat, tevens hoogtepunt van het optreden, destijds in Vera, was 'Let's Make Love and Listen to Death From Above'. Een nummer dat voor een herwaardering zorgde van de band waar CSS aan refereerde: Death From Above 1979. Na een wervelend optreden op Lowlands, ging die fraaie plaat 'You're a Woman, I'm a Machine' van dit Canadese duo iets te snel de kast in om er pas bij de opkomst van CSS weer uitgehaald te worden. Dat was 2006. En ook na de opleving verdween 'You're a Woman, I'm a Machine' (2004) weer de kast in.
Sindsdien kwam die plaat van Death From Above 1979 eigenlijk alleen bij verhuizingen van zijn plek. Tot het moment, zij het rijkelijk laat, dat ik, warm gemaakt door de blogs en beeldmateriaal op het internet, de titelloze LP van Tweak Bird kocht. Deze band vertoont namelijk veel overeenkomsten met Death From Above 1979. Niet alleen bestaat Tweak Bird eveneens uit twee hippe gasten, ofwel de broers Caleb en Ashton Bird, ook heeft Tweak Bird een overeenkomstig geluid: ze spelen met veel laag, ze zijn uiterst strak, schieten van noise naar punk met uitschieters naar bijna alle explosieve stijlen uit het verleden, hebben veel gevoel voor ritme, gebruiken veel overeenkomstige effecten en ze zijn hard, zonder de nodige melodielijntjes uit het oog te verliezen en soms schurken ze zelfs tegen de stoner aan. Maar daar waar de mannen van Death From Above 1979, vooral na het debuut op de modernere effecten en electronica duikt, trekt Tweak Bird nog meer naar vroegere geluiden. Op hun in 2008 verschenen 'Reservations' lieten ze al horen dat opgegroeid zijn met oude punkplaten en tevens schatplichtig te zijn aan The Jesus and Mary Chain. Op 'Tweak Bird' gaat het iets meer richting psychedelische rock en tonen ze hun gezamenlijke liefde voor Marc Bolan.
Dit brede palet aan geluiden is op plaat goed bij elkaar gehouden, waar het illustere producersduo Deaf Nephews - de Veraan kent ze beter onder hun dagelijkse namen: Melvins-drummer Dale Crover en Toshi Kasai (Altamont en Big Business) – voor verantwoordelijk kan worden gehouden. Niet dat de scherpe randjes zijn weggesneden, maar de voortdurende onderlaag van gezonde spanning en mogelijke erupties, geven vooral bij optredens veel ruimte aan de jongens om het nog vetter te maken dan het op plaat klinkt. Live gaat het dan ook menig keer over de schreef, waarbij de uitschieters doen denken aan het geluid van wildere bands uit het Seattle van de vroege jaren '90.
Vooral de plaat 'Tweak Bird' zorgde voor ruchtbaarheid in Nederland, maar op basis van hun daarvoor verschenen 'Reservations' werden ze door Melvins en Mike Patton, oftewel de tijdens All Tomorrow's Parties - A Nightmare Before Christmas aangestelde curatoren, uitgenodigd om op het festival te komen spelen. Ietwat later werden er ook toffe Nederlandse festivals aangedaan: in 2009 stonden de broers Bird op het gave Le Guess Who en in 2010 deden ze het interessante Walk The Line-festival aan. Tussendoor doken de heren enkele keren op in het clubcircuit en nu komen ze naar Vera, de plek waar ze ongetwijfeld een warm onthaal zullen krijgen. En als je ook van bands als No Age en Japandroids hebt genoten, dan moet je Tweak Bird zeker gaan zien. Want dit ga je ook gaaf vinden.
niek