“Valhalla Rising is a sci-fi movie. It’s about traveling into outer space beyond the stars. It’s like an acid trip. It’s almost like a post-apocalyptic future.”

Mensen zullen wellicht verbaasd zijn over deze uitspraak van regisseur Nicolas Winding Refn. Traditioneel gezien speelt Science Fiction zich namelijk af in de toekomst in verre sterrenstelsels met geavanceerde technologie en vreemde buitenaardse rassen. Valhalla Rising vindt echter plaats in middeleeuws Europa, waar geen enkele alien of laserbeam te bekennen is, en we het vooral moeten doen met Vikings en wapens gemaakt van hout, geklopte steen en bewerkte metalen. De filmmaker had dus Sci-Fi in zijn hoofd, maar dan zonder de technologische poeha. Wat we dan krijgen is een monoliet als centraal personage (ja, Refn erkent ook expliciet dat zijn film schatplichtig is aan 2001), die als een volhard wezen zonder verleden de vier stadia van het menselijk bestaan doormaakt (slaaf, warrior, god, mens).

Maar Valhalla Rising is bovenal een uiterst originele Viking-trip vol fanatisme, opoffering, oorlog, religie en imperialisme. De perfecte cadrages van buitengewone landschappen en meditatieve momenten werken uiterst hypnotiserend. En al zijn de dialogen bijzonder schaars in deze film, Mads Mikkelsen weet een vol verhaal neer te zetten als onoverwinnelijke slaaf One-Eye. Een geweldige film om de zomerstop mee in te luiden, als je het mij vraagt.

IMDb

Schrijf je in voor de Zienema nieuwsbrief

Go to Facebook event