Vanderbuyst + Black BoneNL
Mijn muzikale opvoeding is in feite begonnen, toen ik eens van een oom een aantal platen van Deep Purple, Jimi Hendrix, Nazareth en Grand Funk Railroad kreeg. "Hier jongen, luister daar maar eens naar!". In mijn jonge puberbrein is de interesse voor de hardere rock dan instant gewekt. Het is midden jaren zeventig en op de radio heb je het Betonuur. "Tis dinsdagmiddag 17.00 uur, wat huiswerK? BETON!!!". Niks huiswerk inderdaad, maar onder andere Kiss, Bad Company, UFO, Rush, Aerosmith, Blue Öyster Cult, Rainbow, REO Speedwagon, Blue Cheer, Led Zeppelin, The Who, Golden Earring, Led Zeppelin, Alice Cooper, Black Sabbath, Hawkwind, Uriah Heep, Steppenwolf, Thin Lizzy en Judas Priest en de vingertjes op de 'play' en 'record' knopjes van de cassetterecorder.
Je zou haast zeggen, dat de jongens van Vanderbuyst net zo'n idyllische jeugd hebben gehad, maar daarvoor zijn ze toch net iets te laat geboren. Het weerhoudt het trio uit Breda er niet van om in 2008 Vanderbuyst op te richten en te bewijzen, dat klassieke duivelse hardrock niet uit te drijven is en keer op keer reïncarneert. Met naam en logo valt Vanderbuyst duidelijk met een knipoog terug op illustere voorgangers als Van Halen (met de gelijknamige in Nederland geboren gebroeders) en het Nederlandse Vandenberg. Volledig geïnspireerd door hardrock en vroege heavy metal uit de zeventiger en tachtiger jaren gaat het drietal jonge honden los op de Nederlandse en - later - internationale podia. In 2010 maakt Vanderbuyst grote indruk met een uiterst energiek optreden in onze Kelderbar, waardoor de band in 2011 promoveert naar de Grote Zaal.
De hardwerkende betonrockers hebben nu al een EP (2008) en drie platen op hun naam staan: 'Vanderbuyst' (2010), 'In Dutch' (2011) en 'Flying Dutchmen' (2012). Allen vol met vette gitaarriffs, jankende solo's, beukende drums, denderende bas en melodieuze meezingvocalen, verpakt in aanstekelijke, energieke hardrockhits van hoge kwaliteit. Vandaar dat we Vanderbuyst nogmaals hoofdschuddend mogen bewonderen op ons Vera-podium.
Aan Black-Bone uit Eindhoven rockcity is de eer te beurt gevallen om het vuurtje op dat podium alvast op te stoken. De wortels van dit drietal steken eveneens stevig in de hardrock en vroege heavy metal, maar we hebben hier te maken met een iets rauwere variant. "No bullshit rock'n'roll", zoals ze zelf zeggen. Namen als Motörhead en Peter Pan Speedrock komen dan direct bij me op. Op de vorig jaar uitgekomen debuutplaat 'Back To Mayhem' knalt Black-Bone in elk geval van begin tot eind en als ik de verhalen mag geloven, zal dat live niet anders zijn. Smeer de nekjes alvast maar in met tijgerbalsem!
Dikkie