Toen ik las dat ik het stukje voor Vikings in Tibet zou schrijven, moest ik toch even nadenken. Hoe kan het dat ik deze band ken en gezien heb, maar we ze nog niet bij downstage gehad hebben? Normaal gesproken zien wij, als autisten die we zijn, alleen maar bands bij ons in de kelder en met hoge uitzondering gaan we eens op excursie naar Lepel. Voor de rest komen we de deur eigenlijk niet uit. 

Gelukkig vind je dan op het www.internet.nl dat ze al op het hoofdpodium gestaan hebben op 14 december. Voor degene die er niet bij was die avond: Shoe Eating Rabits en een plaatpresentatie van The Tightropes in de zaal. Daar heb ik ze dus gezien en als ik een beetje meer mijn best gedaan had, zou ik ze op veel meer plekken hebben kunnen zien. Want sinds december hebben ze zeker niet stil gezeten. Ik zal het geijkte praatje ook even houden. 2 broers beginnen op de slaapkamer samen met muziek maken. Dat bevalt ze goed en ze zoeken er mede-muzikanten bij. Er wordt wat gewisseld en tadaaa!, leuke melancholische liedjes met gelijkgestemden kunnen worden gemaakt. Als vergelijkende bands kom ik namen als Sigur Rós, Bon Iver en American Football tegen. Het is melancholisch en sfeervol, alle lagen worden subtiel bij elkaar gevoegd en over elkaar heen gelegd.
Tijdens mijn 'research' op eerder genoemde bron (met Internet Explorer als browser en Yahoo als zoekmachine?, red.), kom ik langs de EP Petrichor uitgebracht in september 2013. 2 naakte jongens op de rug gezien (jeugdfoto uit Denemarken jongens?) waarop 5 nummers staan. De nummers hebben een stevige postrock tik mee gekregen, veel delay in de gitaartjes. Vaak samenzang, waarbij opvalt dat de stemmen prima bij elkaar passen. Dat zal voor ons nog een mooie klus worden om dit in de kelder mooi kloppend te kunnen krijgen. Waar de naam vandaan komt? Geen idee, maar ze schijnen het zelf nogal mysterieus en zen te vinden. Dat is de muziek in elk geval wel.
En dan hebben we deze avond ook nog capcap...cap. Eerste liedje wat ik aanklik op hun pagina is een cover van The Sound(i can't help myself) . Lijkt me nu al duidelijk. Goede invloeden zijn aanwezig. Een gestript geluid hebben ze dit nummer meegegeven waarbij ze lekker tegen The XX en DIIV aan schuren. Goede constante band ook, door elk jaar 5 nieuwe nummers op je pagina uit te brengen lijk je duidelijk te merken waar de band in groeit. Waar het ten tijden van de demo nog een 'gewoon' beginnende gitaarband is, gaan ze met de tweede genaamd Resonance al meer de elektronische kant op. Meer sfeer en diepere lagen worden duidelijk in de opvolger Shards, hun eigen echte laatste uit 2013. De cover die ik eerder al noemde 'staat' tussen 4 remixen op Woven die ze dit jaar uitbrachten. Zei ik... productieve lui dus uit Eindhoven. donkere wave geluiden met veel gebruik van elektronische drums, loops en keys. Bijzondere band, mooie dubbel. Kom aan. |Anco

vikings in tibet bandcamp

capcap...cap website