Een opwellende traan
Een opwellende traan
Auteur: Peter Weening
Voor 38 dappere betalende dodo's, 17 dansers van het NND en nog 2 handen gasten voltrok zich j.l. zondag een van de mooiste concerten van het jaar. Niets ten nadele van het lokale Le Titre, dat de avond mooi opende, Emily Wells, ook heel fijn, en de meesterlijke beatpoet/spreekstalmeester Derrick C Brown, Timmy Straw was de absolute ster en heeft mijn hart gestolen. De stoere meid uit Portland OR (net 20 en in’t paspoort Emily Beezhold geheten) was wat ziekig maar, ineen gedoeken achter haar piano en soms wat ongelukkig in de weer met pedaaltjes en samples, sloeg ze zich er met verve doorheen.
Haar belangrijkste troeven: charme, oorspronkelijke liedjes en de hesige stem. Dat dat niet kwam door haar opspelende verkoudheid bewijst de CD die ik naderhand mocht ontvangen, State Parks, die ze maakte onder de naam Verse Vs. Een titel die ik jullie natuurlijk niet wil onthouden en alzo pontificaal op 1 zet deze week, ook al komt ie uit 2010. Dat moet wel als bij een optreden een traan in de ooghoek opwelt. Als je nog een glimp van het stel, en Timmy in het bijzonder, wil opvangen moet je morgen naar de premiere van ‘Instrumental’ van het NND in de Stadsschouwburg gaan.
BIG NEWS: wat ligt er in de ‘driehoek’ Dinosaur-Big Black-Slint? BITCH MAGNET! Terug na 21 jaar, hier op 6 december!
Rock’n’Joy PePr