Ze hebben inmiddels een status als ‘New York’s loudest band’ verkregen, en de titel ‘Exploding Head’ verwijst naar wat je vanavond te wachten staat,” schreef ik in november 2009 over het naderende concert van A Place To Bury Strangers in Vera. Die avond maakte de band mijn hoge verwachtingen helaas niet waar. In de zomer van 2011 stonden ze weer in Vera, helaas kon ik daar zelf niet bij zijn maar ook die show schijnt niet de meest overtuigende ooit te zijn geweest.

 

Zonde, want de platen zijn wél ontzettend overtuigend. Dat is dan ook de reden dat ik me toch maar begeef naar Tivoli (De Helling) en toch ook maar weer, hoopvol, oordoppen in doe. Gelukkig maar: dit keer is het wél een overdonderend goede show! Dat is mede te wijten aan een erg goed en genuanceerd geluid, hulde aan onze Vera-geluidsman Jochem die met APTBS mee op tour is! Dit keer geen ondoordringbare brij geluid en de zang en drums komen beter uit de verf.

 

Maar laat ik het aandeel van de bandleden zelf ook niet onderschatten. Die lijken precies te doen waar ze zin in hebben en trekken zich weinig aan van het tamme publiek met verrassend veel mannen die ongeveer de leeftijd van Gijsbert Kamer moeten hebben (zelf viel hij in elk geval niet uit de toon). APTBS vindt ons duidelijk niet erg spannend. “Do you like rock ‘n’ roll or Apple?” Tot grote ergernis van mij en wat muziekliefhebbers om me heen reageert het ietwat belegen publiek met “Apple.” Na een “Well…. We lóve rock ‘n’ roll” barst de chaos op het podium los, het spel lijkt agressiever dan voorheen en er ontstaat zelfs even een kleine moshpit in het publiek. Even denk ik dat de bassist het publiek écht te lijf zal gaan met zijn microfoon. In combinatie met de intense lichtshow waarin uiteraard ook de stroboscopen niet ontbreken is het een fascinerend beeld om naar te kijken, APTBS zuigt je vanavond echt mee in hun vervreemdende geluidsgeweld.

Waarschijnlijk is APTBS zelf ook wel wat meer van de wereld dan normaal dankzij de Nederlandse kruiden of sterker spul (iets dat Jochem bevestigt), iets dat vanavond blijkbaar flink in hun voordeel werkt. Zanger/gitarist en pedaaltjeskoning Oliver Ackermann freakt er het hele optreden lang al lekker op los en er zitten veel noise-intermezzo’s in en tussen de nummers. Als de drummer en bassist het podium al verlaten hebben, blijft Ackermann nog een tijdje pielen met zijn gitaar. “Boring,” klinkt het naast me. Die man heeft er niet veel van begrepen, wat APTBS vanavond doet zorgt ervoor dat ze live eindelijk boven hun prachtige platen uit weten te stijgen.