Broeder Dieleman + Willie DarktrousersNL
Als het over Broeder Dieleman gaat, vallen twee dingen op. Allereerst de nadruk die wordt gelegd op de gereformeerde achtergrond van de Broeder (en zijn persoonlijke breuk met de kerk), ten tweede het feit dat hij in Zeeuws dialect zingt. Vooral dat eerste is uitentreuren aan bod gekomen in allerhande interviews - waarbij doorgaans automatisch de meer dan enkel muzikale link gelegd wordt met David Eugene Edwards (16 Horsepower, Wovenhand) -, ook al legt de Broeder er zelf niet de nadruk op. Waar hij het veel liever over heeft, is het Zeeuwse landschap, dat dan ook veelvuldig in zijn teksten figureert. Qua thematiek mag je Broeder Dieleman gerust een voorvechter van het Zeeuwse (culturele) erfgoed noemen. Het, overigens zeer goed verstaanbare, Zeeuwse dialect waar hij zich van bedient werkt daarbij zowel bevreemdend als merkwaardig vertrouwd.
De eerste keer dat ik Broeder Dieleman (in het gewone leven Tonnie geheten) eigen werk hoorde voordragen, staat me nog helder voor de geest. Het was in de nacht van 16 op 17 december 2011 in een sfeervolle huiskamer aan de Korte Delft in Middelburg, een plek overigens waar met enige regelmaat prachtige huiskamerconcerten worden georganiseerd. We kwamen van De Spot, het lokale poppodium waar Tonnie als boeker werkzaam was en waar deze avond Kim Janssen, The Black Atlantic en Rue Royale hadden gespeeld. De artiesten nodigden Tonnie plagerig uit ook eens wat te laten horen. Schoorvoetend nam hij een gitaar of banjo ter hand (ik was te beneveld om de exacte details te onthouden) en speelde een of twee nummers. Ik kende Tonnie tot dan toe alleen als boeker en niet als artiest. Hoewel hij indruk op me maakte, weet ik nog dat ik hem niet gauw voor een grote zaal zag spelen. Daarvoor kwam hij, ondanks zijn niet geringe lengte, te timide over.
En dan ineens dik drie jaar later, mag hij in zijn eentje Vera komen vullen. Hoewel, helemaal alleen is hij niet. Vrijwel altijd wordt hij bijgestaan door Janine van Osta op zang (die overigens solo als Saint Helena Dove ook prachtige muziek maakt) en ik zou niet raar opkijken als zijn vaste producer Pim van de Werken ook een potje komt meespelen. In de tussentijd heb ik Broeder Dieleman meerdere malen gezien, zowel solo als met band. Van de albumpresentatie van zijn eersteling Alles Is IJdelheid in Middelburg, via een pittige show op Noorderslag 2013, tot recentelijk nog een ingetogen support van zijn grote voorbeeld Bonnie ‘Prince’ Billy in een kerkje in Winsum. De schuchterheid is hij grotendeels kwijt, maar de intimiteit van de huiskamer waar ik hem voor het eerst hoorde zingen, draagt hij nog altijd in zijn muziek mee. (Saillant detail: nieuwe plaat Gloria is daadwerkelijk in Dielemans eigen huiskamer opgenomen.) Wie voor Broeder Dieleman kiest, gaat voor grandioos genieten van zuivere Zeeuwse folk.
Weedebee