Het is alweer zes jaar geleden dat Bromheads, toen nog Bromheads Jacket genoemd, in Vera optrad. Dat was in de periode dat een hele groep Britse bandjes meeliftten op de hekgolf van het succes van Arctic Monkeys. The Rifles, Pigeon Detectives, 1990’s, The View, allemaal volgden ze hetzelfde recept van voornamelijk snelle, melodieuze songs met strak gespeelde gitaarriffs. Bromheads Jacket paste naadloos in dat plaatje. Daarbovenop komen ze uit Sheffield, ook de geboorteplaats van Arctic Monkeys, dus dat kon meteen al niet stuk.

De afgelopen zes jaar zijn Bromheads volgens vertrouwde Engelse receptuur doorgegaan met datgene waarmee ze tijdens hun debuutplaat Dits From the Commuter Belt zijn begonnen. Zo zullen de songs van hun nieuwste album Choro zowel een bestaand publiek aanspreken als jonge honden die de band pas ontdekken, want van de energie van de songs van toen zoals "What Ifs and Maybes" is niets verdwenen. Niet zo gek, want zanger Tim Hampton en consorten waren ten tijde van die eerste plaat nog piepjong, dus nu nog steeds geen oude lullen.

Britse bands lijken vaker trouw te blijven aan de muziekstijl waarmee ze begonnen dan bands uit andere landen. Dat komt door de trouw van Britse fans, maar zo weet je ook dat als je genre na een tijd waarin het minder onder de aandacht kwam op een gegeven moment wel weer terugkomt. Zo kun je na een aantal jaren minder succes probleemloos opnieuw het podium bestijgen. De Arctic Monkeys lijken terug, dus Bromheads ook. En niet zo gek dus dat later deze maand ook nog The View in Vera staat. Rule Brittania, Brittania rules the stage!

Tsjalling

Home

Facebook