Dag v/d Architectuur: Code 46UK
Dag van de Architectuur: Code 46 (Michael Winterbottom, 2003)
Regisseur Michael Winterbottom heeft een verbluffend overtuigende klus geklaard om met behulp van bestaande architectuur, technieken en steden een overtuigende toekomst te suggereren. De buitenopnames vonden plaats in steden als Dubai, Shanghai, Kuala Lumpur en Rajasthan. De binnen scènes zijn veelal in London opgenomen.
De wereld in de nabije toekomst in Code 46 is geen dystopie in de Mad Max zin van het woord. Het is geen post-apocalyptische wereld waarin barbaren in snelle auto’s rondrijden. Het is nog veel enger dan dat. De biotechnologische wetenschap is volledig uitgekristalliseerd en wordt voor politieke doeleinden gebruikt. Daardoor is er biopolitiek ontstaan van het ergste soort. Er is een rits codes opgesteld, afgeleid van gen-onderzoek die de menselijke bewegingen moeten reguleren. Zo kan liefde strafbaar zijn bij vaststelling van ‘verkeerde’ gen-combinaties. Daarop kunnen herinneringen bij wijze van boete verwijderd worden, en je kunt je “papelles” kwijtraken. Zonder “papelles” (een combinatie van verzekering en visum) ben je gedoemd om op de plekken om de steden heen te wonen, en je geld te verdienen door snoep aan wachtende automobilisten te verkopen. Steden zijn in deze sci-fi namelijk volledig afgeschermde totalitaire kapitalistische bastions, veel hoogbouw en weinig ramen. En, veel controle en weinig vrijheid.
Tegen deze politiek naargeestige achtergrond ontwikkeld zich een liefdesverhaal. Als verzekeringsagent William Geld afreist naar Shanghai om een fraudezaak te onderzoeken, ontmoet hij Maria Gonzalez. Zij blijkt de fraudeur te zijn bij het bedrijf The Sphinx. Ze vervalst “papelles” en die verkoopt ze aan mensen die op basis van de codes niet in aanmerking komen voor visa en verzekeringen. William valt voor Maria, maar niet voor haar idealen. Als hun liefde doorzet wordt de klerk echter geconfronteerd met zijn moralen en de ethische mankementen van de maatschappij waar hij voor werkt.
Rob