Zodra iemand me vraagt om een typische Kelderbarband te omschrijven (is nog nooit gebeurd overigens) zeg ik altijd: 'flinke bult gitaar, beetje herrie, goeie liedjes en wat geschreeuw zeg maar'. En hoewel dat ergens wel klopt als je de statistieken erop na slaat, is het natuurlijk veel te kort door de bocht. Steeds vaker hebben we acts die een beetje verder buiten het gitaarvakje kleuren, of zelfs helemaal buiten de kleurplaat. En ik kan het alleen maar aanmoedigen, met name met fantastische edities van Hybrid in het achterhoofd.

Vanavond hebben we ook weer een act die we zouden kunnen omschrijven als anders dan de doorsnee Kelderbarband; het duo miaw maakt eletronica in de hoek van Pink Pantheress, Slayyyter of Lilyisthatyou, maar dan met een flinke dromerige scheut er overheen. Als ik mijn oren een beetje dichtknijp hoor ik dingen als Burial er ook wel in bijvoorbeeld.

Genoeg duiding en namedrops; miaw bestaat zoals de meeste duo's in de muziekgeschiedenis uit twee leden en deze heten Frederik Bruun en Liza Dries. Die laatste kun je onder andere nog gezien hebben op Noorderzon, of gehoord op de prachtige single die ze met Gronings' producter Posij had. Frederik maakt ook al een tijdje muziek met de experimentele indieband Instant Finches.

De regelmatige terugkerende dansavond Club Kelder heeft al vaak bewezen dat onze Kelder uitermate geschikt is voor de betere breaks, beats en electronica. Miaw is dat ook, als iemand het mij zou vragen. 30 november!!