Zoals veel bands is Ducktails begonnen als het soloproject van een muzikant die in een bekende band zit. En zoals veel van die soloprojecten is Ducktails door de jaren heen uitgegroeid tot een act die je wel een volwaardige, op zichzelf staande band mag noemen. In dit geval is die muzikant Matthew Mondanile, gitarist van Real Estate. En zijn zijproject, begonnen in 2009, is uitgegroeid van dromerige ‘chillwave’ act naar een levendige indiepop-band met catchy songs.

De eerste drie platen van Ducktails waren grotendeels instrumenteel, klonken zeer laid back en werden gedomineerd door een flinke dosis fuzz. Met het vierde album ‘The Flower Lane’, dat begin dit jaar op Domino uitkwam, is Mondanile een andere weg ingeslagen. De plaat staat vol met luistervriendelijke, poppy songs, met aanstekelijke gitaarlijntjes en uitgesponnen zangmelodieën.

Voor zijn nieuwste album heeft Matthew Mondanile samen gewerkt met bevriende muzikanten uit bands als Cults, Big Troubles en Outer Limitz. Het album werd daarom in de studio opgenomen, en het resultaat is niet meer zoals zijn voorgangers  een schoolvoorbeeld van home-recording. De productie van de tien nummers op ‘The Flower Lane’ werd gedaan door Al Carlson (Peaking Lights, Oneohtrix Point Never) en klinkt een stuk gladder en geavanceerd dan die van de eerdere albums. De nummers gaan van expressieve pop songs naar uitbundige uitstapjes met saxofoonsolo’s, synthesizer en pianobegeleiding. Gelukkig is het dromerige van die eerste drie platen niet helemaal verdwenen, waardoor deze nieuweling ook de oude Ducktails-fans nog kan aanspreken.

Live schijnt Ducktails het podium goed te kunnen bespelen. Zoals downstageprogrammeur Marinke in haar recensie van het album een tijdje geleden schreef “Ducktails valt nu volgens mij niet bepaald meer in de categorie ‘slaapkamerproject’.” Ze passen naadloos in het rijtje van goede indiebands die eerder dit jaar Vera aandeden, zoals The Babies, Woods . Beviel dat je, kom ook naar Ducktails!

 

Tsjalling