Het was enkele jaren geleden aangenaam wachten op Stephen Malkmus, tijdens een avond van Le Guess Who?, in Tivoli. De psychedelische rockers van Endless Boogie speelden die avond ook, voor de show van Malkmus - de held met een januskop; enerzijds een grappige, bijzondere en intelligente songsmit, anderzijds een uiterst vervelende en moeilijke kwast (hadden we hem maar niet de hele tijd op zijn schouder moeten kloppen dat het zo'n genie was, nietwaar?). Endless Boogie speelde die avond gaaf. Compleet leunend op de lome groove en de eindeloos lange nummers, zonder kop of staart, werden met solo's aan elkaar geregen.

Matt Sweeney, bekend van de klasse cultband Chavez en de schitterende plaat met Bonnie 'Prince' Billy (en jammer genoeg ook van Zwan), speelde die avond ook met Endless Boogie mee. Temeer Matt Sweeney destijds, ten tijde van de fascinerende plaat 'Focus Level' (2008) met Endless Boogie in de studio zat. Met zo'n klasbak in de band en met zo'n plaat, kom je makkelijker in de betere kringen. Want Malkmus en Endless Boogie deelden die avond in Tivoli niet geheel toevallig het podium. Een jaar daarvoor had Endless Boogie al op het door Pavement gecureerde All Tomorrow's Parties gestaan. En zowel Endless Boogie als Stephen Malkmus delen een voorliefde voor de band Groundhogs, het sijpelt door Endless Boogie heen en luister maar eens naar 'Real Emotional Trash' (2008) van Malkmus.

Maar niet alleen vanwege Sweeney en Malkmus, ofwel de via Matador Records gerelateerde vriendschappen uit het verleden, want 'Focus Level', uitgekomen op het boeiende No Quarter, maakte ook op eigen kracht de tongen los. 'Focus Level' is namelijk een geweldige trip van ruim 79 minuten, die alle kanten opvliegt, vol effecten, gekte, wilde solo's en groovy deunen, waarbij je moet denken aan platen van Canned Heat, Groundhogs en Cream.

Onlangs verscheen de plaat 'Long Island', met wederom een lange, bijkans eindeloze stroom aan gitaar, vol jaren '70 invloeden en blues. Niet voor niets vernoemde de band zich naar een plaat van John Lee Hooker. En hoewel 'Long Island' niet zo verpletterende indruk maakt als het debuut van de band deed, hoor je voldoende gave geluiden voorbij komen. En niet alleen liefhebbers van Hawkwind of Creedence zullen er een geweldige avond mee hebben. Dompel je onder in de geluidsgolf van Endless Boogie.

niek

Home