Explosions In The Sky + The DriftUSA
__________________________________________________________________________
NB. Kom op tijd om een lange rij te ontlopen! Kassa open om 20:00 uur.
__________________________________________________________________________
Het is al vaker verteld of geschreven, maar we gaan er zo prat op dat we het steevast willen herhalen: als bands het in Vera naar hun zin hebben, komen ze graag terug naar Groningen. Explosions in the Sky is één van die bands, en we zijn er trots op. Want de band die in één adem wordt genoemd met collega genrebouwers Mogwai en Godspeed You! Black Emperor, op alle toffe podia in de wereld staat, kijkt graag naar plekken waar ze het goed hebben: Vera, onder anderen.
Elke keer denk ik dat het de laatste keer zal zijn. Niet zozeer vanwege het gebrek aan nieuw materiaal of motivatie, want dat is er in veel gevallen gewoon, maar meer vanwege de gedachte dat Explosions in the Sky te groot voor onze club is geworden. Maar ook nu weer, naar aanleiding van de eerder dit jaar, in een fantastische hoes verschenen plaat 'Take Care, Take Care, Take Care', komen ze na de afgelopen zomer gemaakte omzwervingen toch terug naar Groningen. En ik ben blij toe.
De laatste keer dat ik over de band schreef was ten tijde van de tour rondom All Tomorrow's Parties, alwaar ze curator waren van één van de twee mei-edities in 2008. Ze waren toen in Vera met het fantastische Eluvium als support. Nu komen ze met het grote The Drift, daarover later meer. Ook destijds was het alweer een tijdje geleden dat Texanen van Explosions in the Sky in Groningen speelden. Dat was toen tijdens de tour van ‘The Earth is Not a Cold Dead Place’, de schitterende plaat – eigenlijk de doorbraakplaat naar het grote(re) Postrock-publiek – die in 2003 was uitgekomen.
Maar Explosions in the Sky is zo'n band die veel mooie platen heeft gemaakt. Een band waarbij fans discussies hebben over welke plaat beter of mooier is dan de andere. Maar ondanks de verschillende manieren van meeslepende en vol drama gebrachte postrock, wat genoeg dreigende stiltes voor de storm en genoeg grof geschut bevat om elke keer opnieuw een onuitwisbare indruk te maten, is de pracht van de geluidslandschappen nauwelijks te beschrijven. Het is het gevoel dat ze over willen brengen. Een lading met oog voor elk muzikaal detail gebrachte dramatiek of over je heen denderende overtuiging. En excelleert de band daarbij beter op ‘All of a Sudden I Miss Everyone’(2007) of doen ze dat op 'Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever' (2001)? Dat is aan jezelf.
Afgelopen zomer speelden ze onder andere in Amsterdam (Paradiso), om hun meest recente plaat aan te prijzen. Dat was een fijn optreden, temeer er ook wat ouder werk werd gespeeld. Voor iemand die de plaat nog niet had gehoord (lees: ik), was het mede daarom een uiterst fijn optreden. Toen waren ze er met Lichens, het project van Robert A.A. Lowe, die je zou kunnen kennen als die excentrieke bassist van 90 Day Men. Naar Vera komt Explosions in the Sky met The Drift, een al jaren klasse opererend postrock-collectief. Zij hebben met 'Blue Hour' net een nieuwe plaat uit bij het altijd spannende Temporary Residence. De eerste zonder hun overleden trompettist Jeff Jacobs. Maar daardoor zijn ze niet van geluid veranderd: nog steeds boren ze de jazzy kant van de postrock aan.
Een schitterende dubbel, waarbij de postrockliefhebber zijn hart ouderwets kan ophalen. Doe dat, je zult er geen spijt van krijgen. Dat weet ik zeker.
niek