Rommelige roots-rock rechtstreeks uit het boekje, dat is waar Hollis Brown voor staat. Met rommelig hebben we het dan natuurlijk wel slechts alleen over de rechttoe rechtaan, simpele maar tijdloze kwaliteit van de opnames. Qua composities zijn de creaties van de twee vrienden Jon Bonilla en Mike Montali in zijn minste niet rommelig te noemen. Fijne popsongs, laid back ballads en catchy meezingers zijn allen present op de nieuwe plaat ‘Ride On The Train’.  

Jon en Mike zijn in 2009 begonnen met het schrijven van liedjes. Inspiratie genoeg, want pas bij meer dan vijftig met veel aandacht vervaardigde liedjes op voorraad besloten de mannen maar een band op te richten om de kunsten in een live setting te presenteren. Meteen werd met de eerste demo onderdak gevonden bij het label Alive, tevens de thuishaven van onder andere Two Gallants, Trainwreck Riders en (het vroegere) The Black Keys. Duidelijk een succes, en dus moest een volledige plaat de honger van de luisteraars komen stillen.

Met zo veel materiaal in de achterzak liet dit moment vanzelfsprekend niet lang op zich wachten: ‘Ride On The Train’ is inmiddels alweer een klein jaartje oud. Het debuut album lijkt moeiteloos gevuld met nummers waarvan het voelt alsof ze al jaren bestaan. Een frisse kijk op het bekende rock-'n-roll, waarbij de band het toch voor elkaar krijgt zelden af te dwalen van het klassieke pad. Een plaat die zijn afwisseling haalt uit de invloeden van Dylan, Springsteen en Deer Tick. Die laatste referentie mag trouwens niet echt een verrassing zijn, met producer Adam Laury uit Nashville achter de knoppen. Graag ook nog even extra aandacht naar die heerlijke gitaarsolo op de track ‘Walk On Water’! Ligt het aan mij of roept rock met country/blues inslag altijd een zomers gevoel op? Prima zo voor op de zondagmiddag!

-Merijn