JambinaiKOR
South-Korean postrock with traditional instruments
Naast scribent voor uwen Vera site ben ik ook concert dj voor deze club. Dit doe ik al met veel plezier sinds 1992.
Één van die bandjes waar ik destijds bij draaide was Jambinai en dit zal hedenavond weer het geval zijn. Waarom? Lees hieronder mijn relaas/connectie met deze band.
Ergens halverwege 2014 betrad ik het kantoor van onze programmeur. Die is razend enthousiast over een bandje dat hier zal optreden.
1: Het is bij zijn weten de eerste Zuid Koreaanse band die hier komt spelen. Inmiddels is wel duidelijk dat Vera zich op alle continenten begeeft en zo ook een enorme variatie aan stijlen op dit podium zet.
2: De stijl van deze band kenmerkt nogal qua uitvoering. Zo worden traditionele instrumenten vermengt met de traditionele rock instrumenten en dat creëert een unieke sound waarbij grindcore/postrock/jazz/ambient zich veelvuldig afwisselen.
Hij liet mij toen het nummer “Time of Extinction” horen. Een mooie dreigende lage sound die al vrij uitbarst tot een enorme eruptie maar tevens de rust bewaart en het nummer niet laat ontsporen. Het moge duidelijk zijn dat ik vrij snel om was. Het daaropvolgende nummer wat ik kreeg te horen was er één van totale rust. Het “zen” momentje om het maar zo te zeggen en een “WAUW” rolde van mijn lippen. Needless to say dat ik mij gelijk liet inroosteren want voor een dj is dit een mooie uitdaging om bijpassende begeleiding om de band heen te vinden.
De nummers die ik toen hoorde kwamen van hun full lenght debuut “Différance” waar de band zich wel langzamerhand mee op de kaart zette. In eigen land bejubeld door de prijs dat jaar (2013) van beste crossover album te winnen.
Vanaf dat moment gaat de band ook buiten hun eigen regio toeren en doet Europa aan waarna de rest van de wereld snel volgt. Door hun vrij gevarieerde stijl uit zich dat ook op de festivals die ze spelen. Van het zwaar stoner/doom georiënteerde Into The Void (Leeuwarden) tot Le Guess Who (Utrecht) en gerenommeerde jazzy festivals over de gehele wereld.
Als je recensies leest wordt Jambinai vrij vaak in één adem genoemd met de Japanse pioneers Mono die van een lange rustige opbouw zich ontketenen tot één grote bombastische knal en dan weer de rust opzoeken.
Ikzelf vind Jambinai veelzijdiger oa. vanwege de traditionele instrumenten en in eerdere stukjes (zie Vera site Jambinai 2014/2016) vermeldde mede scribent Dikkie al de termen post rock, free jazz en post metal en een miniem sausje grindcore. Zo ergens in de contreien van God Speed! You Black Emperor en Mono, waarbij een verdwaalde Isis of Pelican voor flarden woestheid in het muzikale landschap zorgen.
En daar ben ik het wel mee eens, los van het feit dat ik het zelden oneens ben met deze scribent aangaande muziek.
Ooit draaide de soundman van de band (na uitermate vriendelijk bij mij gecheckt te hebben als dj van dienst) iets wat ik nog niet kende maar wat zo bij de band paste als babi pangang in onze Nederlandse cultuur. Een juweel van een nummer dat moge duidelijk zijn. Het nummer was “Gekkou No Daichi” van Japanse Doom pioniers Corrupted en het moge duidelijk zijn dat Jambinai waarschijnlijk tijdens repetities enorm door dit nummer is beïnvloedt.
Kortom Jambinai is een must voor de avontuurlijken onder ons die graag de bruggen willen overstreken die meerdere muziekstijlen met elkaar verbinden. Tevens een aanrader voor de degenen die hun muzikale vocabulaire willen uitbreiden, want geloof mij dat deze band live een verademing is en een groot publiek verdient. Niets voor niets draait ondergetekende voor de 3e keer bij deze band en zal ongetwijfeld weer gaan genieten hedenavond.
De traditionele Koreaanse instrumenten;
- de piri (een rietblaasinstrument als de oboe)
- de haegeum (een twee-snarige viool)
- de geomungo (een soort uit de kluiten gewassen langwerpige citar).
Case.