Wie John Paul Keith live heeft meegemaakt, hij was op tour met garagepunk legende Jack Oblivian in 2009, weet dat een show van hem een superswingende fijne muzikale verademing is. Niet alleen speelt hij gitaar als de beste en heeft hij een mooie, zuivere stem, Keith speelt net zo makkelijk opruiende blues als vrolijke rhythm en blues en opzwepende rock en roll, hij neemt het publiek mee op een trip door een bovenal Amerikaans muzikaal landschap die reikt van oost naar west en dwars door Memphis en terug.

John Paul Keith groeide op in Knoxville, Tennessee, een plek waar countrymuziek net zo belangrijk is als een kop koffie op een lege maag, als zoon van een truckchauffeur. Zijn vader gaf hem al op jonge leeftijd een akoestische gitaar en twee platen. Een van Chuck Berry en een van BB King, een hele openbaring na een kerkelijke en dus gospel, opvoeding. Die eerste kennismaking met rocknroll is nog steeds goed hoorbaar in zijn liedjes, prettige rollende gitaarloopjes waar Chuck Berry zeker debet aan is en de vrolijke en speelse  melodieen die als een rode draad door zijn muzikale oeuvre van drie langspelers en een handvol 7 inches lopen.

Na een een paar jaar met lokale helden The Viceroys gespeeld te hebben, vertrekt Keith op zijn 21ste naar Nashville. Hij brengt daar zijn debuut Spills And Thrills (2009) uit, een intense bluesy rocknroll plaat met swamp, surf, billy en gedurfde Memphis soul ritmes, waar hij verhaalt over zijn leven in prachtige liedjes die tijdloos aanvoelen.  De nummers zijn dansbaar, swingend en mede dankzij de farfisa van pianist Al Gamble, origineel met toch die jaren ’50 swingfeel. Jerry Lee Lewis noten krakend met Booker T. Zoiets, maar dan van nu.

Met de One Four Fives, zijn nieuwe band die hij met een paar muzikale vrienden in Memphis formeert maakt hij een tweede plaat. The Man That Time Forgot is een sixties popjuweeltje. De rootsy aandoende songs buitelen over elkaar in een ouderwetse melodieuse rocknroll pot waar blues, country en tex-mex elkaar ontmoeten in zwierige gitaarriedeltjes, opzwepende ritmes en gepolijste ballads.  Een plaat die je mee terugvoert naar de swingende jaren ’50 en ’60 met een zalige feelgood factor. Swing baby! Swing!

- Nataly

Home

LastFM