Les Savy Fav + Young LegionnaireUSA
Voor onze nieuwe website werd ik gevraagd een bijdrage te leveren onder het kopje ‘History’, tenslotte mijn vakgebied. Daarbij was het prachtige boek ‘Rockin on Paper. The Vera Club: a history in posters’ (nog altijd verkrijgbaar!) met tekst van Maaike Borst en een schat aan posters mijn leidraad. Nou is het de kunst voor historici zo objectief mogelijk te schrijven, nog even afgezien van de filosofische vraag wat ‘Waarheid’ en ‘Objectiviteit’ dan eigenlijk behelzen. Maar u en ik weten dat platenrecensies, concertverslagen en vooruitblikken als deze altijd onderhevig zijn aan een bepaalde mate van subjectiviteit; soms meer, soms minder. Hoewel ik getracht heb mijn bijdrage aan de site zo feitelijk mogelijk te formuleren, heb ik toen de Jaren ’00 ter sprake kwam schaamteloos mijn eigen emoties de vrije loop gegeven. Les Savy Fav! Ik móest Les Savy Fav noemen!
Hoewel dit vijftal met de aparte bandnaam nooit groot zal opduiken in het collectieve geheugen van de muziekgeschiedenis, is dat wel het geval bij elk individu dat ooit het privilege had hen live te zien. Zij die erbij waren zullen het beamen: Dit vergeet je nooit meer! De intense live-performance van deze New Yorkers is onovertroffen, slechts geëvenaard door At The Drive-In, nog zo’n Vera-fave. Ook de posthardcore-invloeden deelden beide bands. Ik noem dat laatste bewust in de verleden tijd, want niet alleen is At The Drive-In (helaas!) ter ziele gegaan, Les Savy Fav legt zich tegenwoordig veel meer toe op indierock waarin af en toe ook gas wordt teruggenomen. Hun jongste meesterwerk getiteld ‘Root For Ruin’ belandde vorig jaar op positie 1 in mijn jaarlijst, vanwege de onbeschrijfbare sound, de geweldige drive die ze nog altijd bezitten, de pakkende songs en de fantastisch over elkaar heen buitelende gitaren.
Dat ze elkaar in 1995 op de kunstacademie in Providence ontmoet hebben, zie je terug in hetgeen de bandleden naast Les Savy Fav nog meer doen. Gitarist Seth Jabour is een succesvolle illustrator en grafisch ontwerper, drummer Harrison Haynes is een bekende schilder en zanger Tim Harrington heeft zijn eigen textielbedrijf. Bassist Syd Butler richtte Frenchkiss Records op, een plek waar bands als The Dodos, Passion Pit, Freelance Whales en Local Natives complete muzikale vrijheid genieten. Dit alles sluit goed aan bij wat we in Vera allemaal doen! Bandleden van Enon speelden mee op enkele van hun zes platen en frontman Kele Okereke van Bloc Party noemde Les Savy Fav als één van zijn grootste voorbeelden.
Dit alles klinkt al erg mooi, maar wat Les Savy Fav echt een grote fanschare oplevert zijn de waanzinnige concerten. Zanger Harrington wist tijdens de voorgaande twee shows in Vera (met resp. Oxes en The Mars Volta als voorprogramma) onder andere in het lichtgrid te klimmen, op een steiger door de zaal te rijden, zich continu te verkleden met allerlei maffe attributen, en een bank backstage weg te halen om doodgemoedereerd vooraan het podium naar zijn eigen band te kijken, die stoïcijns en retestrak verder raasde. Daarbij spelen ze altijd een mooie afwisseling van nieuwe en oude tracks, zodat iedereen zijn of haar favorieten voorbij hoort komen. Vorig jaar in Trouw, Amsterdam zag ik dat ze live alleen maar beter zijn geworden. Sterker nog, dit is één van de beste, meest vermakelijke en meest intense bands die heden ten dage optreedt. Dat klinkt als subjectieve propaganda mijnerzijds. Maar dat is niet zo. Kom zelf maar kijken: het is een feit.
Support van de avond is de Britse post-hardcore band Young Legionnaire. Twee van de leden zullen je waarschijnlijk bekend voor komen. Paul Mullen is ook te bewonderen als zanger en gitarist van The Automatic en Gordon Moakes als basist van Bloc Party. Eerder dit jaar kwam het debuutalbum ' Crisis Works' uit.
T-Ice