Huilend zat Robert daar op de woensdagmiddag op zijn smoezelige oude IKEA bank te staren naar zijn inbox, 17 september is het zover. Vicefest hipsterfeestje in de Oosterpoort (sorry SPOT). Schierweekend voor de nieuwere oudere jeugd van Vera. Wel een verdomd leuk bandje geboekt voor die zaterdag in de kelder…. Maar eigenlijk is het hele downstage team de hort op. En nu dan? Radeloos keek hij op zijn telefoon terwijl hij een slok van zijn veel te sterke koffie nam. Er kwam weer een berichtje binnen van die irritante gast met zijn radioprogramma, nee niet Ralf. Die andere irritante van het Hogeland. Wat nou als Robert hem eens zou vragen en die ouwe lui van Downstage van vroeger. Zeikerds zijn het, dat wel. Maar misschien zouden ze het leuk vinden om een keer weer een kelderbar avond te draaien. Robert appt een paar van die keurig gesocialiseerde mannen en verdomd. Het lijkt ze nog leuk ook. Gelukt! Robert blij en wij oude azijnpissers ook. Want het wordt nu al een legendarische avond. Met Notwist in de grote zaal en Marathon in de Downstage hoop ik dat er ergens tijd overblijft om te kunnen klaverjassen.

Maar genoeg. De band die in kelder komt. Daar gaat het natuurlijk om en spelen in het na-programma van de Notwist is natuurlijk een soort post voorprogramma. Dus altijd mooi.

Iedereen kent hem wel. De marathon van Rotterdam, maar ze hebben er in Amsterdam nu ook eentje die meetelt hoor. Niet eentje waarbij je zo snel mogelijk moet rennen. Wel een Marathon die zelf geluid produceert en waarbij je mag springen, dansen en gek doen. Een band dus.

Best lekkere muziek ook om op te kunnen hardlopen -als je dat zou willen doen-. In het nummer “the Company” zit een koebel die je over de finish heen jaagt. Goede liedjes maken ze ook, frisse hooks en catchy refreintjes. Precies waar we van houden in de kelder bar. Twee jaar bij elkaar en ondanks alles toch al een indrukwekkend leuk lijstje met prijzen en optredens.

Ze zijn begonnen met zijn drieën en uitgegroeid tot een volwaardig vijftal. Via psychedelische rock, shoegaze en punk zijn ze nu uitgekomen bij postpunk. Een genre wat ook al langer bestaat natuurlijk maar nu een hele dikke stroom met nieuwe hippe bands de wereld in werpt. Namedropping zegt u? Vooruit. Yard Act, Parquet Court, Shame en ook Tramhaus en onze eigen Real Farmer passen allemaal in dat nieuwe geluid. Tuurlijk voegt iedereen zijn eigen saus toe.

Al met al genoeg redenen om naar Vera te rennen vanavond. Chris staat vooraan met zijn biertje, Thomas tikt het plafon aan. Remy oreert tegen jonge dames en Anco staat ergens in een hoekje te grijnzen en Neil? Ach Neil.

Vreselijk veel zin in de muzikale omlijsting van een geniale avond. We gaan het meemaken, tot dan!|ANCO