Le nouveau Marble Sounds est arrivé. Al meer dan 10 jaar blijft Pieter Van Dessel zichzelf muzikaal uitdagen, en op zijn vijfde album doet hij dat niet door grenzen te verleggen, maar net door dieper tot in de kern van Marble Sounds door te dringen. De naam van de band is dan ook de titel van het album. “Dichter bij de essentie van Marble Sounds en mezelf als muzikant komt ik wellicht niet meer”, zegt Van Dessel. “Artiesten zeggen weleens dat ze uit hun comfortzone treden, maar ik heb het gevoel dat ik bij deze plaat net in mijn comfortzone ben gegaan.”

Die comfortzone wordt grotendeels opgetrokken rond piano en strijkers. Samen met coproducer David Poltrock plaatste Van Dessel drie piano’s op een podium: een vleugelpiano, een zelfspelende vleugelpiano en een zelfspelende buffetpiano, beide aangestuurd via laptop.

“Door vooraf de essentie van het geluid te bepalen, is dit muzikaal het meest homogene album van Marble Sounds geworden, een echte pláát, en geen verzameling songs”, vindt Van Dessel, die de plaat zelf producete. Binnen dat kader tast hij wel de muzikale grenzen af, van het aan Air verwante, elektronischer geluid in ‘Axolotl’ tot de neoklassieke toets in ‘My Initial Intentions’. Op het weelderige ‘Soon It’ll Make Us Laugh’ zingt een Bulgaars koor mee én hoor je zelfs Van Dessels jonge dochters.

Vooruitgeschoven singles ‘Quiet’, ‘Never Leave My Heart’ en ‘Axolotl’ hadden al laten horen hoe de nieuwe horizonten van Marble Sounds klinken: songs die zich vanuit een bezwerende piano, strijkers en Van Dessels fluweelzachte stem ontvouwen tot weelderig georkestreerde indiepopparels, zoals ook een Sufjan Stevens, Nils Frahm of Damien Jurado ze maken. De singles werden in binnen- én buitenland zeer enthousiast onthaald, ‘Quiet’ speelde zelfs een hoofdrol in de finale van de populaire Netflix-/tv-serie ‘Undercover’.