MotorpsychoNOR
Progressive and Psychedelic Rock
Motorpsycho is weer op tour. Na twee jaar jammen in de oefenruimte de trekt het drietal Bent Sæther, Hans Magnus Ryan en - sinds 2017 - Tomas Järmyr, uit Trondheim, weer langs de betere Europese zalen. Uiteraard ook naar VERA, want de band komt al sinds 1993 over de vloer. Sinds het prachtige 'Demon Box' om precies te zijn, de plaat waarmee de Noren definitief door de grenzen van hun land braken. En als de telling goed is bijgehouden wordt dit hun 15e concert in de Grote Zaal van VERA. Dat doen niet veel bands Motorpsycho na.
Motorpsycho in VERA is nooit een kwestie van 'een band op herhaling' geweest. Verre van, zelfs. De Noren komen altijd met een nieuwe plaat onder de arm naar onze club, een plaat vol Psychocore - een eigen stijl die bij iedere plaat weer verschillend klinkt. Soms is dat indierockend (o.a. 'Blissard'), soms poppie (o.a. 'Let Them Eat Cake'), soms Alt-Country ('The Tussler'), maar vaker een mix van Neo-Psychedelica (o.a.'Still Life With Eggplant'), Hard-Rock (o.a. 'Kingdom of Oblivion') en Metal (o.a. Lobotomizer). Maar ongeacht met welke plaat ze touren, de bezoeker krijgt veel kanten van de band voorgeschoteld, vaak uitgerekt tot hypnotiserende jams, die volledig los kunnen komen van de platen. Zowel live als op plaat leunt de band nooit achterover, maar laat telkens het spelplezier eraf spatten. Altijd opnieuw.
Zo'n show geeft een indruk van hoe de band tot zo'n enorm boeiend oeuvre is gekomen en vooral hoe ze erin slagen ongeveer een plaat per jaar uit te brengen. Want als de band niet op tour is, zitten ze in de oefenruimte, een oude onderzeeër-bunker in Trondheim. Daar ontstaat iedere dag weer iets speciaals, de ene keer beter dan de andere. Neem de in 2020 met corona-vertraging verschenen 'The All is Gone' - na 'The Tower' en 'The Crucible' het derde deel van de Gullvåg Trilogy - vernoemd naar kunstenaar Håkon Gullvåg, de ontwerper van de drie hoezen uit de trilogie. Het is de 22e studioplaat, maar het barst van dezelfde overgave en overtuiging als nagenoeg alle platen daarvoor. Ook op 'The All is Gone' bedient de band zich van het gehele Psychocore-palet, maar op kant B en C - samengevat het N.O.X.-gedeelte, deel I tot en met V - wordt de luisteraar getrakteerd op ongeveer 42 minuten aan verslavende, orkestrale psychedelica. Klanken die iedere Motorpsycho-fan weer op het puntje van de stoel zet. Dat soort klanken zorgt ervoor dat je niets anders dan reikhalzend kunt uitkijken naar de eerstvolgende keer dat je Motorpsycho weer in VERA kunt zien.
Het wachten is voorbij. Want ondanks wat noodgedwongen uitstel kan het concert nu eindelijk plaatsvinden. En met de komst van de band lijkt het nieuwe normaal sterk op het oude normaal; uiterst vertrouwd, vrienden onder elkaar en weer een geweldige band op het podium. Maar bedenk: Sæther & Co. hebben die afgelopen twee jaar in de oefenruimte oneindig veel kunnen spelen, dus doe je gordels maar om.
niek