Movies That Matter: El Premio (Paula Markovitch 2011)

Een klein meisje poogt te rolschaatsen op een grauw Argentijns strand. Beland in een klein kustplaatsje moet zij van haar moeder zwijgen over haar verleden, maar vooral over haar verdwenen vader – het zijn de jaren zeventig vdve en de militaire junta regeert met harde hand. Het meisje Cecilia wordt volstrekt naturel gespeeld door Paula Galinelli Hertzog, een meisje dat ogenblikkelijk je hart steelt, met haar kinderfratsen, maar vooral ook haar kinderlijke ernst – wat mij betreft bij tijden de meest indringende ernst die er bestaat.

Het verhaal volgt haar leven vooral, maar ook die van haar angstige moeder (en de relatie tussen de twee), andere kinderen uit het plaatsje, en vooral de beslommeringen op school, waar de juf haar best doet de jeugd de kwalijke staatsideologie bij te brengen. De film is gebaseerd op jeugdervaringen van filmmaakster Paula Markovitch (1968), die al eerder meeschreef aan verschillende films (Duck Season, Lake Tahoe) alvorens na twee kortfilms met deze te debuteren en direct op menig festival lof te oogsten en niet één, maar twee Zilveren Beren in Berlijn in 2011 in de wacht te slepen.

Nu denk ik niet dat onze A-prinsesjes dit direct hoeven te zien, maar het zou me wel deugd doen als Maxima’s vader dat deed – hoe graag ik haar ook mag, met haar goede werken en sterke, volstrekt ware opmerkingen over de Nederlander (zelden had een prinses zo gelijk). Maar haar vader mag door zijn dochters keuze qua man wat mij betreft best regelmatig worden herinnerd aan de terreur waar hij destijds ook debet aan was. Misschien dat het niet utopisch is geworden, maar het continent der dictaturen dat Zuid- en Midden-Amerika ooit waren behoort gelukkig wel grotendeels tot het verleden.

Maar goed, een opstel over hoe goed het leger is, hoef je vooralsnog in Nederland niet op de lagere school te schrijven, en angst verraden te worden door je kind – tsja, ongelukkige illegalen kennen dat ongetwijfeld, gezien Nederlands uitermate kindonvriendelijk asielbeleid (een schandvlek van jewelste), maar niet die eerzame burgers waar Nederland in omkomt. Hoe zouden zij zich gedragen in een dictatuur?

david