MY DISCO
Goed, deze zomer hebben we ook weer gehad. Gelukkig maar, kunnen we naadloos over gaan naar de herfst die het toch eigenlijk al was. Ik bedoel, al die blije, gebruinde gezichten wie wordt daar nou vrolijk van. De eentonige buien, regen gekletter tegen de ramen, grijze luchten. Da's lekker.
Prima passend dus die My Disco in de kelder. Die hebben namelijk een plaat uit met een grijze rots als voorkant en dik uitgesponnen repeterende tonen. Heel veel variatie hoef je niet te verwachten in de nummers van deze driemansformatie uit Melbourne. Jawel! Down under, kangoeroes, aboriginals en al onze criminelen uit een lang verleden (1800 toch, t-ice?).Waar onlangs rape blossoms nog uitpakte met lekkere dansbare bijna hipheid in de kelder, Muziek waar ze bij incubate niets van snappen. Is het bij My Disco bijna om depressief van te worden. Je wordt in de neerslachtige tonen mee naar beneden getrokken, letterlijk bij ons de kelder in. Maar dat kan ook komen omdat ze van down under zijn natuurlijk. Industrial pop volgens bandcamp waar het nummer turn van de plaat little joy te vinden is. Mooie album titel ook want echt heel vrolijk wordt je er niet van, wel een beetje. Eigenlijk moeten de lichtjes erg gedimd vanavond, met zijn allen een beetje treurig meedeinen en mee verdwijnen in de mooie wereld van My Disco.
Little Joy is het album dat in 2010 uitkwam, het album daarvoor heet Paradise en om een indruk te geven van wat je kunt verwachten sluit ik af met wat er over die plaat in combinatie met hun live optreden gezegd wordt. “Live performances before the release of Paradise showcased another refinement of their minimalist sound, with several songs consisting of just one note, repetitive single-sentence vocals and long-sustained guitar chords. Drumlines, although minimal, still offer dance-like, albeit disjointed, beats”. Ik ben er zeker bij!- Anco