In 2005 werd ik naar hun concert meegesleept door een vriendin, die dacht dat ik het wel leuk zou vinden in Vera. Het was een verjaardagscadeautje, als ik het me goed herinner. Ik ben haar eeuwig dankbaar, ten eerste voor de kennismaking met Vera maar zeker niet in de laatste plaats ook voor het introduceren van Nada Surf. Sindsdien heb ik ze nog op veel plekken zien spelen, maar nooit meer in Vera. Gelukkig komen ze nu, 7 jaar later, weer terug!

Ik was in 2005 een van de weinige bezoekers die Nada Surf nog niet kende, denk ik. Het was al de derde keer dat ze door een volle Vera-zaal omarmd werden en ze bestaan dit jaar zelfs maar liefst 20 jaar. Met zijn drieën hebben ze het voor elkaar gekregen om al die jaren relevant te blijven in de gitaar/indie/powerpop-hoek met ijzersterke en tijdloze nummers. ‘Popular’ maakte ze in 1995 erg geliefd, maar ik gok dat vele meisjes Nada Surf omarmd hebben na het horen van een van hun liedjes in bijvoorbeeld One Three Hill, Six Feet Under, The OC, How I Met Your Mother of Heroes.

Een hitje en tv-series, daar kun je niet 20 jaar lang op teren. Het zijn toch vooral de ijzersterke livereputatie en de zes albums die voor het blijvende succes hebben gezorgd. Met name ‘The Proximity Effect’ en ‘Let Go’ en wellicht ook nog wel ‘The Weight is a Gift’ zullen in de collectie van de meeste indie en powerpop liefhebbers niet ontbreken, de daarop volgende albums werden ietsje lauwer ontvangen. Maar met het dit jaar uitgebrachte ‘The Stars are Indifferent to Astronomy’ bewijst Nada Surf dat ze nog altijd een plaat vol met fantastische popliedjes kunnen maken. T-Ice schreef in zijn recensie voor onze blog: “Elke band die dit als debuutplaat zou afleveren, zou gelijk doorbreken.”

Als support neemt Nada Surf Ezra Furman mee, een singer-songwriter uit Chicago die graag schijnt te experimenteren met verschillende muziekstijlen. Dat resulteert in eigenzinnige liedjes die over het algemeen behoorlijk stevig en uptempo zijn.

Op het podium oogt Nada Surf altijd even sympathiek en bezield. En dat is precies wat deze band, naast hun onweerstaanbare muziek, zo bijzonder maakt. Ik ga er vanuit dat jullie dat ook allemaal al lang weten, zo niet: beter laat dan nooit! Tot vanavond in ieder geval. En lach me niet al te hard uit als ik na afloop stiekem toch wel graag met ze op de foto wil.

- Marinke