Het Canadese NoMeansNo is ooit in 1979 opgericht. Na het zien van een Ramones-concert in 1976 ontwikkelen de broers John en Rob Wright zich in de kelder van het ouderlijk huis tot wat nog steeds de unieke halsbrekende, denderende ritme-sectie van NoMeansNo is. In 1983 wordt het bas-drums duo uitgebreid met gitarist Andy Kerr. De gevarieerde tempowisselingen, het  bulderende basgeluid en de inventieve gitaarriffs geven NoMeansNo de nog steeds herkenbare unieke hardcore punk math noise rock sound.

Platen als 'Sex Mad' (1986), 'Small Parts Isolated and Destroyed' (1988) en Wrong (1989) zorgen ervoor dat NoMeansNo uiteindelijk over de hele wereld gaat touren. In 1989 heb ik de band zelf voor het eerst in Simplon gezien en werd indertijd helemaal weggeblazen door de combinatie van volume, snelheid en muzikaliteit van het denderende trio. Daarna is NoMeansNo hier in Grioningen nog ontelbare malen in Vera te ze zien geweest, helemaal als je hun ijshockey-Ramones parodieband The Hanson Brothers meetelt (en die eerder dit jaar nog hier in Vera te zien zijn geweest). In 1992 vertrekt Kerr en nemen de Wright broers als duo 'Why Do They Call Me Mr. Happy?' op, dat in 1993 wordt uitgebracht. Vlak daarna voegt een oude vriend, Tom Holliston, zich bij de band en sindsdien is de bezetting van NoMeansNo niet meer veranderd.

Met de komst van Holliston wordt de zelfrelativerende humor van NoMeansNo nog meer uitvergroot. Als lid van een band, die meer dan dertig jaar bestaat, wordt je bijvoorbeeld op een gegeven moment vanzelf op je leeftijd gewezen. Meestal door iemand die veel jonger is en waarbij de term 'opa' wel eens valt (in het geval van de mannen van NoMeansNo dan, anders was het het even denigrerend bedoelde 'oma' geweest). NoMeansNo brengt dan in 2004 doodleuk een 'best of' album uit, getiteld 'The People's Choice', waar op de hoes een graffiti op een kleedkamermuur te zien is: “How fucken old are NoMeansNo? Give it  up, granddads.” Mooi dat de heren op leeftijd nog fijn in 2012 op het Vera podium gaan beuken!

Vooraf zien we bij Yankee Sandwich iemand achter de drums, die we eerder dit jaar hebben zien drummen bij The Hanson Brothers, aangezien NoMeansNo-drummer John Wright daarbij  zingt. Ik heb het over Mikey Hanson, die momenteel in Bremen woont en daar deze nieuwe band heeft opgericht. Yankee Sandwich ligt eigenlijk ergens tussen de Hanson Brothers en NoMeansNo in met snelle punk en veel breaks. De band is de afgelopen tijd al een aantal keren in Groningen geweest, maar staat nu voor het eerst in Vera om de avond alvast in de juiste versnelling te brengen.

-Dikkie.