Je kunt in de regel maar moeilijk ontsnappen aan wie je bent. Hoe harder je probeert om aan je verleden te ontsnappen, des te harder word je er later door te grazen genomen. Dat geldt natuurlijk ook voor bands en artiesten en helemaal als je uit Memphis komt.

Maar hoe logisch is het dat je als beginnend bandje helemaal geen trek hebt in dat verleden. Zie maar eens op te boksen tegen de enorme muzikale geschiedenis van die stad. Daar sta je dan, als beginnend soulcombo een beetje te vechten tegen de bierkaai. Of als enthousiast gitaarbandje. Overal waar je komt ruikt het naar Big Star. De moed zakt je bij voorbaat al in de schoenen.
Gewoon lekker liedjes schrijven en zo hard mogelijk rammen. Dat werkt wel. Punk is altijd de ideale uitlaatklep en in Memphis is het niet anders. Zo ging het ook met Greg Cartwright, Jack Yarber en Eric Friedl. Begin jaren '90 zijn ze vroeg in de twintig en ze lopen over van de muzikale geldingsdrang. Greg en Jack hebben al gespeeld in The Compulsive Gamblers en met de toevoeging van Eric ontstaat punk- en garagecombo Oblivians.

Daar gaan ze echt mee los. Van 1993 tot 1998 schuimen ze een eindeloze rij aan punkholen af en ze maken een paar geweldige platen. De nijdige punk op 'Soul Food' lijkt onder hoogspanning te staan en opvolger Popular Favorites is van hetzelfde laken een pak. Greg, Jack en Eric zijn met z'n drietjes tegen de rest van de wereld. Om de beurten zingen ze hun liedjes en wisselen gitaarspelen en drummen af. Om het verbond te bekrachtigen gebruiken ze dezelfde achternaam.

Maar ja, hoe hard je je ook afzet tegen je roots, eraan ontsnappen lukt je toch niet. Dat hoor je zelfs als Greg, Jack en Eric op zijn furieust om zich heen aan het maaien zijn. Achter die schuimbekkende garagesound duikt steeds vaker de R&B uit thuisstad Memphis op. Helemaal als de band in 1998 uit elkaar gaat. Greg omarmt de muzikale erfenis met Reigning Sound en Jack doet eigenlijk hetzelfde met Jack O. & The Sheiks. Eric richt ondertussen Goner Records op en lanceert Jay Reatard, nog zo'n punker die zijn best doet om Memphis te vergeten.

Greg, Jack en Eric vergaat het gelukkig een stuk beter dan Jay, die in 2010 veel te jong overlijdt. De drie zijn druk met hun bands en hun projecten, maar in 2009 gebeurt het toch. Samen met die andere garagelegendes, The Gories, beginnen ze aan een tournee en in de zomer van dat jaar doen ze Vera aan. Ze hebben bij wijze van grap een handdoek om hun hoofd gewikkeld en spelen zich het snot voor ogen. Er is helemaal niks verandert. Een nieuw Oblivians-album komt er ook. 'Desperation' verschijnt in 2013 en op het album gaan ze gewoon verder waar ze in 1998 mee waren gestopt. Ze harken zich als een bezetene door de blues en soul van Memphis heen. Want dat daar niet aan te ontsnappen is weten ze zelf inmiddels ook wel.

Nadat we de afgelopen jaren Jack en Greg met hun andere bands voorbij zagen komen is het nu weer tijd voor de band waarmee ze in de jaren '90 furore maakten. Punk is een oerschreeuw en blues en soul zijn in een leren jasje gehesen. Dat zijn de Oblivians.

– Bart

En dan zit je avond er nog niet op! In de kelderbar rocken DJ Stip en DJ Puch nog even door met hun ROCK N ROLL SEKSMUZIEK tijdens de Poo Poo Platter Post Party!