Het lijkt een beetje mosterd na de maaltijd, een concert aankondigen dat al is uitverkocht. Maar Personal Trainer verdient een ronkende aankondiging en is zo’n mooi muziekverhaal dat het verteld moet worden.

Dat dit concert van eind januari is uitverkocht is trouwens extra opmerkelijk, omdat de indierock band ook al op Eurosonic en Noorderslag speelt.

Maar het is vooral ook logisch, want als één Nederlandse band het afgelopen jaar vrij plotseling alom is omarmd dan is het deze Amsterdamse band die ook vaak collectief wordt genoemd vanwege de wisselend samenstelling en grootte.

Een band/collectief met de minst toepasselijke naam denkbaar. Alsof ze zich tijdens de naambrainstormsessie afvroegen: “welk beroep staat het verste van ons af? Begrafenisondernemer, ICT-consultant, wethouder Ruimtelijke Ordening of Personal Trainer?”

Met die laatste konden ze in het buitenland toch wat beter uit de voeten.

Al leek dat aanvankelijk helemaal niet het doel van frontman en liedjesschrijver Willem Smit en zijn kornuiten (v/m). In tegenstelling tot zijn vriendin Pip Blom, die heel doelgericht en professioneel haar carrière uitstippelt en met haar band inmiddels vaste voet aan de grond heeft gekregen in Engeland.

Willem, zoon van Scram C Baby-zanger John Cees, zit anders in elkaar. Hij oogste al veel lof en bescheiden succes met eerdere bands Palio Superspeed Donkey en Canshaker Pi.

En toen was daar opeens Personal Trainer, een getalenteerde doch ogenschijnlijk losgeslagen zooitje Amsterdamse muzikanten die kleine podia (zoals onze kelderbar) onveilig maakte met vrolijke en deels geïmproviseerde shows. Het doel van Willem c.s. leek hierbij vooral: je hart volgen, zoveel mogelijk muziek en plezier met je muziekvrienden maken en daarmee anderen aansteken.

In dat laatste slagen ze nogal goed.

Er is geen Nederlandse band die zoveel enthousiasme ontketent als deze vrolijke groep. Ik heb het zo’n beetje aan den lijve ondervonden. Een paar jaar geleden mocht ik ze als festivalscribent op Vlieland van dichtbij volgen toen ze in één week een plaat opnamen, bijgestaan door nog wat extra muziekvrienden uit andere bands. Zelden zo’n goedgeluimd stel mensen aan het werk gezien.

Toen ze de plaat later presenteerden in een afgeladen Paradiso-Noord en ik van achter het podium met een grote glimlach zag hoe ze de toeschouwers inpalmden en meesleepten, wierp Willem mij tijdens de uitzinnige toegift plots een tamboerijn toe: ‘Meedoen jij!’

Misschien dat ik het ooit nog aan mijn kleinkinderen vertel, als Personal Trainer de Nobelprijs heeft gewonnen omdat het de wereldvrede heeft bewerkstelligd met zijn ontwapenende muziek.

Deze groep doet namelijk wel meer dingen die anderen voor onmogelijk houden.

In het voorjaar van 2021 deed Personal Trainer tijdens een corona-lockdown iets volkomen gestoords: 24 uur non-stop optreden in Paradiso. De rest van de wereld kon meegenieten dankzij een livestream. “Watch us struggle!” lokte de band ons op de poster.

En dat deden we en het bleek uitermate verslavend te zijn. Ook al hadden ze op dat moment niet meer dan vijftien liedjes, die ze eindeloos herhaalden in zeer uiteenlopende versies. Zo speelden ze ook een uur lang The Lazer.

Nu is dat ook een oorwurm waar je geen genoeg van krijgt en die tegenwoordig zelfs overdag op 3FM wordt gedraaid. Misschien zelfs ook op Radio 2 of Radio 1. Iedereen lijkt plots dol te zijn op Personal Trainer. Misschien omdat de wereld zich afgelopen jaar weer eens van zijn lelijkste kant liet zien en we allemaal behoefte hebben aan opbeurende muziek.

Die levert Personal Trainer ook met gulle hand op debuutplaat Big Love Blanket, die afgelopen najaar uitkwam. Het album bevat een gevarieerde mix van frisse, avontuurlijke en speelse popliedjes die na meerdere keren draaien beter in elkaar blijken te zitten dan ze aanvankelijk leken te klinken.

Soms ogenschijnlijk makkelijke, maar ook licht ontregelende muziek met gevatte teksten en songs die aan Stephan Malkmus (Pavement) doen denken.

Inmiddels wordt Personal Trainer ook gretig omarmd in Engeland, waar hun vroege voorjaarstour -as we speak- nog steeds wordt uitgebreid en in diverse zalen al is uitverkocht. En als ze het tijdens ESNS zo’n beetje doen wat ze altijd doen – het publiek overrompelen en ontwapenen – dan zijn we ze voorlopig kwijt aan het buitenland.

Mocht je achter het net vissen voor dit concert, probeer ze dan op Eurosonic of Noorderslag te zien, want Personal Trainer moet je een keer live meemaken.

Igor