Pinback + JP IncUSA
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: dit wordt geen objectief stukje. Pinback is al jaren één van mijn favoriete bands. Sterker nog, één van de invloedrijkste bands van mijn leven. Zo rond de eeuwwisseling luisterde ik meestal naar hardere genres, maar de unieke indie van Pinback opende nieuwe werelden voor mij. Uniek, vooral vanwege de fantastische sound die al hun releases kenmerkt: warm, diep, gelaagd en zeer melodieus. Die sound wordt veroorzaakt door drie factoren. Ten eerste het zeer exclusieve basgeluid dat Armistead B. Smith IV (korter: Zach Smith) door strumming, popping en slapping uit zijn Alembic Stanley Clarke weet te krijgen. Het is de bas die de songs draagt, richting en verdieping geeft en van de nodige dreiging voorziet. Ten tweede is daar de perfecte samenzang tussen Smith en Rob Crow, het duo dat de ruggengraat van Pinback vormt. En de laatste factor voor die meeslepende sound is Crows subtiele gitaarspel, altijd garant staand voor meesterlijke melodieën.
Rob Crow kun je overigens kennen van talloze bands, waarvan Thingy, Heavy Vegetable, Goblin Cock en Physics er slechts een paar zijn. Verder brengt hij solo-werk uit onder eigen naam of de noemer Snotnose. Ook Zach Smith houdt het trouwens niet bij één band. Hij brak al in 1991 door met het geweldige Three Mile Pilot, die vorig jaar na een lange stilte ineens de prachtplaat ‘The Inevitable Past Is The Future Forgotten’ uitbrachten. Verder is Smith ook Systems Officer, dat een jaar eerder het dicht bij Pinback blijvende ‘Underslept’ maakte. Leden van Pinback zitten tot slot ook nog in Howard Hello en Sleeping People. De symbiose tussen de multi-instrumentalisten (en toenmalige huisgenoten) Smith en Crow ontstond in 1998, toen Pinback, vernoemd naar een karakter uit de film ‘Dark Star’, werd geboren. Ik zit nu weer eens te luisteren naar het bij vlagen ontroerend goede debuut ‘This Is A Pinback CD’, dat na al die jaren nog niets aan kracht heeft ingeboet en direct de lat zo hoog legt als een Pinback-plaat behoort te hebben.
De vier platen die volgden wisten vrijwel altijd die zelfgelegde hoge standaard te bereiken, of zelfs te overtreffen. Vooral ‘Summer In Abaddon’ (2004) en de laatste, ‘Autumn Of The Seraphs’ (2007) staan van begin tot eind vol met songs die ontzettend knap in elkaar zitten. Ze hypnotiseren je, lijken je met repeterende stukken in slaap te sussen totdat een scherp randje je wakker schudt. Luister het nummer ‘Sender’ maar eens, dat Pinback goed representeert. Het is dus wel weer een tijd geleden dat Pinback de mensheid met een plaat verblijdde. Gelukkig is er het verse nieuws dat ‘Information Retrieved’ begin 2012 gaat verschijnen, waarvan de EP ‘Information Retrieved Pt. A’ ondertussen uit mijn boxen komt. En bij Pinback weet je wat je krijgt. Voor sommigen is dat saai of eentonig, maar ik hoor aan die twee nieuwe songs nu al dat het een mooie plaat gaat worden. Live in Vera gaan ze er zeker iets van laten horen. Na hun zeer geslaagde concert in 2000 is dit pas de tweede keer dat deze met recht uniek genoemde band hier in Vera te zien is, dus mis dit niet!
Er is trouwens nog een band waarmee Rob Crow heeft samengewerkt, en dat is JP Inc. JP staat voor John-Peter Hasson, die vooral faam maakte met de satirische punkband The Dead Milkmen en met video’s, theme-songs en andere liedjes voor programma’s van Comedy Central en Cartoon Network. Hij heeft met Crow een plaat vol nep-theme-songs uitgebracht getiteld ‘An Album Of Distinction’. JP Inc zal als een wat luchtiger intro fungeren alvorens de onvolprezen donkere tonen van Pinback eindelijk weer eens in Vera zullen klinken!
T-Ice