Omdat ik de keren dat Rats On Rafts in Vera was (in het voorprogramma van -de achteraf laatste show hier van- Jay Reatard en tijdens een Zomercafé vorig jaar) zelf absent was, zag ik de band pas voor het eerst live spelen tijdens de welbekende minuut in De Wereld Draait Door. Ik zeg er meteen bij dat ik besef dat een dergelijke ‘TV-edit’ van een song totaal niet representatief voor een band kan zijn. Maar wat kwamen deze Rotterdammers ongeïnteresseerd, gesloten en arrogant over zeg! Zelfs de als altijd über-enthousiaste Matthijs van Nieuwkerk kwam niet door hun (gespeelde?) pantser heen.

Ik vond dit in zoverre jammer, omdat ik ze in de Poll had ingevuld als ‘Beste band van Nederland’ en dan krijg je dit. Misschien waren het de zenuwen. Gelukkig konden ze voor mij snel in de herkansing toen ik ze zag op het gezellige festival De Affaire in Nijmegen. Ik denk niet eens dat ze daar in hun beste doen waren (ik lees overal rave reviews van hun concerten) maar ze kwamen al een heel stuk sympathieker over. En wat de muziek betreft, want daar gaat het uiteindelijk toch om: ze waren één van de hoogtepunten van het festival! Hoekige, springerige, felle postpunk die je graag onverwacht op het verkeerde been zet. Het is rauw, maar poppy. Het is 80’s new wave maar ook weer echte jaren ’10 freaky indierock.

Dat ze dit soort muziek maakten wist ik al van hun plaat ‘The Moon Is Big’, die september vorig jaar uitkwam en ervoor zorgde dat ze in mijn Poll belandden. Nu, een jaar na dato, bekoort die plaat nog altijd. De gedachten waaieren terug naar de goeie ouwe tijd met The Cure, Joy Division en The Specials zonder dat Rats On Rafts oubollig gaat klinken. Daarvoor spelen ze veel te gedreven en overtuigend. Ze zijn sinds een jaar of vijf actief onder het motto ‘The weirder, the better!’. Dit bracht hen al her en der in Nederland, België en Duitsland, al twee keer overzee bij onze Britse buren en afgelopen zomer op allerlei festivals, tot aan Primavera aan toe. Ze openden voor onder meer Pete & The Pirates, Black Lips en zelfs Mudhoney.

Door 3voor12 en Live XS werd Rats On Rafts al snel omarmd als het nieuwe hippe ding van Nederland (wat in feite juist is) en namens de VPRO mochten ze een muzikale bijdrage leveren aan de film ‘Bleak Night’, die later nog een Tiger Award won. Het gaat dit viertal dus voor de wind en het is ze zeker gegund. Nou alleen nog hopen dat ze zich op ons podium meer op hun gemak voelen dan voor de TV-camera’s. Voor wie zin heeft in een potje scherpe swingende postpunk van een band die in Nederland gestaag groter groeit, is deze avond een dikke aanrader! Komt dat zien!

-T-Ice

Home

MySpace