Richmond Fontaine + Stiv Cantarelli + DJ Vic van de ReijtUSA
Willy Vlautin is een geval apart. Naast het maken van muziek schrijft hij boeken. Je kunt natuurlijk ook zeggen dat hij naast het schrijven van boeken muziek maakt.
Kies maar wat je wilt, hij is in beide disciplines in elk geval erg goed. Tot nu toe heeft hij drie romans gepubliceerd – 'The Motel Life' wordt momenteel verfilmd met Steven Dorff en Kris Kristofferson- en met zijn band Richmond Fontaine is hij aan zijn tiende album toe.
Logischerwijs lopen muziek en literatuur redelijk naadloos in elkaar over. Neem nu de nieuwe plaat, 'The High Country.' Hij staat vol met sfeervolle, vaak filmisch aandoende muziek en spoken word. Het is overkoepelende verhaal, want dat is er natuurlijk, speelt zich af in een afgelegen houthakkersdorpje. Een man die auto-onderdelen verkoopt zoekt samen met zijn geliefde naar een uitvlucht en doet er alles aan om weg te komen uit het afgelegen en deprimerende stukje Amerika, met randfiguren, dropouts en andere losers.
Bij dergelijke thematiek past natuurlijk maar een genre. Richmond Fontaine maakt sfeervolle alt.country, die wel een beetje te vergelijken valt met bands als Uncle Tupelo of Willard Grand Conspiracy. Hoe mooi dat kan zijn bewees Vlautin dit voorjaar nog. Hij stal in zijn eentje de show op de Rhythm & Blues Night. Hij stond in een veel te leeg zaaltje, met prachtige liedjes en een akoestische gitaar half mompelend te zingen over mensen die het maar op een zuipen zetten omdat ze het ook niet meer weten. Nee, echt heel vrolijk is het niet, maar hij redde wel de avond met een prachtige set.
Met zijn reguliere band gaat het natuurlijk ietsje harder. Vooral op 'The High Country' wordt het gas af en toe stevig ingetrapt. De midtempo countryrock wordt af en toe een versnelling hoger gespeeld, de veelvuldig aanwezige slide-gitaar en viool worden dan iets minder prominent en er wordt behoorlijk doorgerockt. Maar voor je het weet keer je weer terug bij een ongelooflijk breekbaar en akoestisch liedje, waar het haar op je armen overeind van gaat staan. Het is altijd divers, subtiel en sfeervol wat deze band weet neer te zetten.
Natuurlijk liggen de verwachtingen dan hoog. Want is er een betere soundtrack te bedneken bij de de veel te rap invallende herfst en eerste stormen? Dit gezelschap uit Oregon komt precies op het juiste moment. En ze komen niet alleen, trouwens, maar worden bijgestaan door Stiv Cantarelli, een singersongwriter die heel Amerikaans klinkt, maar aan wiens naam je al af kunt leiden dat hij uit het land van pizza en pasta komt. Ook van de partij is muziekkenner, schrijver en liefhebber Vic van de Reijt. Hij komt plaatjes draaien en, geloof me, daar heeft hij erg veel van.
Alles is aanwezig voor een prachtige avond. Nu jij nog.
-Bart