__________________________________________________________________________
NB. Kom op tijd om een lange rij te ontlopen! Kassa open om 20:00 uur.
__________________________________________________________________________

Het blijft eeuwig zonde dat Madrugada niet meer bestaat, de Noorse rockband waarmee Sivert Høyem als frontman een paar keer Vera heeft aangedaan. Na de dood van gitarist Robert Burås in 2007 volgde nog wel een afscheidstournee met een vervangende gitarist, maar daarna was het einde verhaal voor een van de beste live-acts uit Noorwegen die ik heb mogen aanschouwen. Vervolgens is Høyem begrijpelijkerwijs solo verder gegaan - in 2004 had hij al een eerste soloplaat uitgebracht, Ladies and Gentlemen of the Opposition - maar zo sterk als met Madrugada heeft hij zich live nog niet betoond.

Wat niet is kan echter nog komen. Met zijn in september 2011 uitgebrachte plaat Long Slow Distance, zijn vierde studioalbum als soloartiest en het tweede met zijn huidige backing band, laat Høyem een nieuw geluid horen. Minder gericht op country en americana, zoals zijn vorige drie albums, en meer gericht op het experiment. Inderdaad refereren enkele songs daarbij sterker aan het werk van Madrugada dan voorheen, maar in plaats van te storen heeft het over het algemeen een positief effect. De muziek is aangenaam broeierig - een sfeer die nou eenmaal erg goed past bij de fenomenale stem van Høyem.

De muziek is ruiger, eigengereider en zou het verdomd goed moeten doen op het podium. Niet zo halfslachtig als afgelopen januari in de Stadsschouwburg met Eurosonic, maar weer een keertje echt rockend. Høyem heeft het nog steeds in zich (wat heet!) en dit nieuwe materiaal zou wel eens een terugkeer naar zijn oude status als rockkoning van Noorwegen kunnen betekenen. Een goede sfeer is in elk geval bij voorbaat gegarandeerd. Groningen en  Sivert Høyem hebben een bijzonder goede band met elkaar. Als de beste man zich érgens laat gaan deze tour, dan is het wel hier in Vera!

De supportact voor vanavond is het eveneens Noorse Harrys Gym, in wier studio Høyem zijn nieuwe plaat heeft opgenomen. Dit spannende kwartet maakt een combinatie van dromerige synthpop en noise waar de erotiek van afspat. Niet in de laatste plaats door de tintelende zangstem van Anne Lise Frøkedal. Fans van The Knife / Fever Ray zullen zich deze band zeker laten welgevallen. Wie net als ik toch stiekem een afwachtende houding aanneemt tegenover Høyem en kornuiten zou zichzelf in elk geval moeten verplichten deze spannende band te checken. En als je er dan toch bent, kom op zeg. Dan maken we d'r met zijn alleen een kick-ass Noorse avond van. Bam!

Weedebee