Garage rock en soul. Niet zo'n heel gekke combinatie in een auto-industriestad, die vanaf de de jaren 60 en 70 muzikale bekendheid krijgt door soul label Motown Records en tegelijk bekend staat als Detroit Rock City. En erg logisch, dat The Detroit Cobras hier in 1994 ontstaat vanuit de roemruchte garage scene van Detroit met een combinatie van vuige rock'n'roll, rhythm & blues, soul en garagepunk. De smerige rock'n'roll-sound komt van gitarist Mary Ramirez en de prachtige, opzwepende soulstrot van zangeres Rachel Nagy, die ergens een bezwerende mengeling van Dusty Springfield, Chrissie Hynde en Ronnie Spector wordt genoemd

Die garage scene in Detroit begint ongeveer midden jaren 60 wanneer ? and The Mysterians en Mitch Ryder & The Detroit Wheels de Amerikaanse radio bestoken met garage classics als '96 Tears' en 'Walking the Dog'. Vervolgens wordt de lijn eind jaren 60 voortgezet door hard rock, garage en proto-punk pioniers MC5 en The Stooges. Via de eigenzinnige garagerockers The Gories in de jaren 80 kom je vervolgens terecht in een levendige Detroit garage scene in de jaren 90 met bands als The Electric Six, The Go, The Dirtbombs, The White Stripes, The Von Bondies, The Gore Gore Girls, Bantam Rooster en ook de band van vanavond, The Detroit Cobras.

Al deze bands komen uit de Cass Corridor, een wijk in Detroit die in de jaren 70 bekend staat om haar criminaliteit en prostitutie, maar die in de jaren 90 veel studenten en artiesten herbergt vanwege de lage woonkosten. Bruisend middelpunt is de Gold Dollar, een bar waar vanaf de jaren 50 tot aan de jaren 80 drag queen shows te zien zijn geweest. In 1996 wordt de bar door de nieuwe eigenaars omgetoverd tot rockpodium, waar The Detroit Cobras regelmatig zal optreden. The White Stripes heeft er zelfs haar allereerste optreden. Voor een levendige muziekscene is een vast podium natuurlijk onmisbaar en de Gold Dollar heeft er op die manier mede voor gezorgd dat we uiteindelijk een hoop leuke bands uit Detroit in Vera hebben gezien. In juli van dit jaar is de Gold Dollar na jaren van leegstand overigens afgebrand, vermoedelijk door brandstichting voor het verzekeringsgeld door de nieuwe eigenaars, een stel investeerders uit de vastgoedwereld.

The Detroit Cobras debuteert echter niet in de Gold Dollar, maar in 1994 in de Magic Bag te samen met The Dirtbombs, in Vera welbekend met haar legendarische frontman en ex-Gories Mick Collins. Wederom weer heel logisch, want beide bands laten garage rock en soul naadloos in elkaar overlopen. The Detroit Cobras ontstaat vanuit de vriendschap tussen tieners Rachel Nagy en Mary Ramirez, wanneer Mary tijdens huisfeestjes de gitaar pakt en Rachel pas na een aantal biertjes mee durft te doen, omdat ze denkt dat ze niet kan zingen. Een compleet verkeerde inschatting zoals al gauw zal blijken.

The Detroit Cobras brengt een ode aan obscure soul, rhythm & blues en rock 'n' roll parels uit het verleden en maakt de nummers vervolgens volkomen eigen. Soms wordt ook een eigentijds nummer omgevormd op zijn Detroit Cobras, zoals 'Bad Man' van The Oblivians dat in een prachtige versie wordt omgedoopt tot 'Bad Girl'. Greg Cartwright a.k.a. Greg Oblivian van The Oblivians en later Reigning Sound is een los/vast lid van The Detroit Cobras, zoals wel twintig andere drummers en bassisten, die steeds rouleren om de kern van Rachel Nagy en Mary Ramirez.

In 1998 verschijnt de debuutplaat 'Mink, Rat or Rabbit' op Sympathy for the Record Industry, gevolgd door 'Life, Love and Leaving' (2001) en 'Baby' (2004). Op 'Baby' staat het enige eigen nummer tot dusver, 'Hot Dog'. Tevens wordt de plaat uitgebracht door het Londense Rough Trade Records en word de oversteek naar Europa en dus ook naar Vera gemaakt.  In April 2007 komt dan nog de vierde en voorlopig laatste plaat uit, 'Tied & True'. Hierna wordt het een tijdje stil rond The Detroit Cobras.

In 2015 opent Jack White met zijn eigen Third Man Records in Cass Corridor een platenzaak en brengt hij tegelijk re-issues uit van platen uit de garage scene van Detroit in de jaren 90. In 2016 worden de eerste twee platen van The Detroit Cobras heruitgebracht op Third Man Records en in 2018 verschijnt zowaar een nieuwe single 'What More / I Can't Go Back'. En er komt nog meer: "We're definitely thinking  in terms of releasing a series of 45s". En zo zien we The Detroit Cobras in 2019 opnieuw in Vera en kunnen we weer genieten van de gouden combinatie van scheurende rock'n'roll en hemelse soulzang.

In de jaren 90 hebben we ook hier in Groningen een bruisende garage scene. De meiden van Sexy Dex hebben vanaf 1991 met trashy gitaren en harmoniërende vocalen eveneens een gouden combinatie in handen. Als all-girl band valt Sexy Dex op tussen alle (voornamelijk) mannelijke garagerockers in Groningen. De band tourt in de jaren 90 geregeld door heel Nederland en brengt platen uit op het legendarische Kelt label. Helaas stopt de band om diverse redenen in het nieuwe millennium. Twee van hen, Henja Dijksterhuis (gitaar/zang) en Carina Pops (bas/zang) houden het vuur echter brandende en zijn tot op de dag van vandaag actief als FlowerBox.

Aanvankelijk wordt de muziek over een andere boeg gegooid. Geïnspireerd door The Carter Family en een eigentijdse alt-countryband als Freakwater richt FlowerBox zich meer op folk en country. Een meer pure, rauwe akoestische aanpak, die voor het eerst wordt uitgeprobeerd met een aantal covers op een avond ter ere van Johnny Cash in 2007. Het smaakt meteen naar meer en eigen nummers worden gemaakt, gekenmerkt door de harmonieuze samenzang waarin de zangstemmen van Henja Dijksterhuis en Carina Pops prachtig samensmelten. Dit leidt er toe dat FlowerBox onder andere met het grote voorbeeld Freakwater het podium in Vera deelt.

Maar na meer dan tien jaar wordt het akoestische hout aan de kant geschoven. De Rickenbacker bas en de Fender Mustang gitaar worden afgestoft en mogen weer ronken en scheuren. Ondersteund door de stevige drumbeats van Esther 'Dokter' Hoogervorst wordt de klokjeszang nu weer gegoten over een mix van garage soul en psychedelica. Ongelukkige liefdes en alcohol blijven wel de tekstuele inspiraties, maar de briljante combinatie van trashy rock'n'roll en harmoniërende zang is in ere hersteld.

Dikkie.