The MurlocsAUS
Support: PriceNL
Australië, het ver weg gelegen continent dat ons al generaties lang mooie punk en rock'n roll bands voorschotelt als Radio Birdman, Bored, The Saints, The Meanies en The Cosmic Psychos, om er slechts een paar op te noemen.
Het is tevens een land waar garagepunk goed gedijt. En ook nu komt ons weer een berg mooie muziek tegemoet. Zo zijn daar Amyl And The Sniffers met hun op seventies leest geschoeide punk, de volslagen debiel en losgeslagen The Chats met hun rauwe garagemeuk, maar ook psychedelische acidrockbands als Tame Impala, Gum en King Gizzard And The Lizard Wizard. Uit laatstgenoemde komen The Murlocs voort met niemand minder dan creatieve Lizard frontman Ambrose Kenny-Smith. Kenny-Smith mag gerust de Ty Segall van Melbourne genoemd worden.
De discografie van KGATLW is al niet meer op twee handen te tellen zoals Ty Segalls' projecten niet bij te houden zijn. Beide jongens delen een voorliefde voor garagepunk, sixties psychedelica en rauwe soulvolle rhytm and blues en beide zijn van die irritante talenten die zo'n beetje elk beschikbaar instrument kunnen bespelen.
Drie platen hebben The Murlocs tot nu toe op zak met nummer vier (Comfort Zone) in de maak en iedere plak klinkt weer anders. Young Blindness (2016) is een vrolijke zomerse popplaat met Beach Boys-achtige gitaarloopjes en onbevangen speelsheid en licht deinende deuntjes, vrolijke liedjes, licht psychedelisch en dreampoppy als de Allah-Lah's. 'Old Locomotive' (2017) grijpt terug op de jaren zeventig Britse rockbands. Progrock, een vies woord, ik weet het, helemaal voor een punkrocker, gemixt met wat folk, Deep Purple gitaar en de zang van Kenny-Smith die me sterk aan Mark Bolan doet denken. (Groot compliment) De productie is alsof er een wollige deken over de speakers ligt. Bijna in mono.
Moeilijk voor een gat te vangen, deze vijfkoppige band. Laten we het maar houden op psychedelische rauwe garagerock'n roll met een zomers tintje.
The bloody Murlocs mate!
Nataly
Support: Price
De band rondom Marnix Visscher, bekend van Korfbal en Creepy Karpis. Price is min of meer de reïncarnatie van Creepy Karpis en dat zou de nieuwsgierigheid eigenlijk al voldoende moeten wekken, vinden wij. Psychedelische liedjes met een flinke pop-tik die je doen denken aan Santa Fé of Iguana Death Cult. Subroutine bracht de eerste single van Price uit en die is echt ontzettend goed.