Het is te makkelijk om de Truckfighters op een hoop te gooien met bands als Kyuss, Fu Manchu of Nebula. Tuurlijk, ze vallen allen onder de stoner noemer, maar waar de meeste stoner bands een vette slopende gitaarsound neerzetten, willen de Truckfighters nog wel eens afwijken van de geplande routine. Sommige tracks floreren in een easy going gitaarsound, melodieus en met dromerige ellenlange intro's om vervolgens als een vrachtschip door een dijk te boren.

De band bestaat al meer dan elf jaar, komt uit Zweden, waar anders, en ik heb ze al meerdere malen gezien en dit is een band die een, ja, nog een keer, dijk van een live show neerzet. De sound van deze gitaar reuzen is een zompige poel van fuzz en wah wah met uitgesponnen lawaaicircels die tollen als een op hol geslagen draaimolen.

Oskar Cedermalm zet een zweverige, bijna, hypnotiserende zang neer, die heerlijk meedrijft op de gruizige gitaargolven en soms nauwelijks merkbaar is. Upbeat tempo wordt afgewisseld met zanderige woestijn tracks net zoals label en landgenoot Dozer dat zo prachtig doet.

Kabbelende golven exploderen in stormachtige overstromingen als prille liefdes die zich verzetten tegen volledige overgave.

Drie platen hebben ze op zak, allemaal even cool, maar als ik dan toch moet kiezen ga ik voor Phi, hun tweede studio album uit 2007 op Fuzzorama Records. Een perfecte soundtrack voor een perfecte zomer avond. Geen typische stoner of hardrock plaat, maar een bijna ingetogen muzikaal opmerkelijke ademtocht door de uitgesponnen en nimmer saaie gitaar erupties, de vocalen die er wel zijn, maar op de achtergrond hangen en af en toe je oor binnensijpelen en de stekelige, op een vreemd ritme zwemmende drums in perfecte harmonie met een borende bas. Als laatste wil ik je nog deze tip meegeven. Ga naar die distro en koop The Ultimate Fuzz Collection Volume One, met waanzinnige bands als Greenleaf, Elephantum en Astroqueen. Enjoy!!

Nathalie