Whiplash + Act Of State + Solarfall
De Amerikaanse band Whiplash werd opgericht door de drie Tony's Tony Portaro (vocals, guitar), Tony Scaglione (drums) (Heeft nog een blauwe maandag bij Slayer gedrumd) en Tony Bono (bass) (hij stierf in 2002 aan een hartaanval), wat echter maar weinig mensen weten is dat er ook nog een vierde Beatle was binnen de band Tony Eyk! Op piano. Aangezien er weinig plaats is voor een pianist in een Thrash speed metal band werd in de studio vlak voor de opnames van hun eerste Demo “Fire Away” uit 1984 de piano van Eyk in de fik gestoken waardoor het halve studio complex uitbrandde. Deep Purple in die tijd vooral bekend van het heren studenten roei team “Urekatas” roeide net voorbij en kwam derhalve op hun aankomende album met het nummer “Smoke on the water” op de proppen.
“Power and Pain” was het debuut dat erin knalde. De hoes knalde, de kleuren knalden en de muziek knalde nog harder. 'Stagedive', 'Nailed To The Cross', 'Warmonger' het zijn nummers om nooit te vergeten. Hun tweede plaat “Ticket To Mayhem” was zo mogelijk nog beter met het maar door rollende dubbele bass werk op het nummer 'Walk The Plank' (geschreven over Scarlett Johanson in haar gevecht tegen de Anorexia) 'The Burning Of Atlanta', 'Respect The Dead' of 'Snake Pit'. In 1990 kwam 'Insult To Injury' een plaat die de traditie van snelle loopjes en stevige thrash doorzet maar wat minder impact maakte vanwege iets meer gedoe in de nummers. Liever hebben we her recht toe recht aan en simpel als Ieniemienie of echte meisjes op zoek naar zichzelf in hun bush maar dan harder en dodelijker (of in het geval van de echte meisjes dooder).
Op 'Cult of One' worden zelfs synthesizers geintroduceerd waar de oogklep thrasher natuurlijk een broertje dood aan heeft. Veel te mooie melodieën en meeslepende wijsjes en waar is de schuurpapieren strot van weleer.
Op “Unborn Again” heeft de band er zelf ook tabak van en gaat weer wat meer old school spelen helaas is de zang zeikerig en gaat ergens Dave Mustain achterna. Ja en al we een beknepen miezerig rotstemmetje willen horen dan zetten we Megadeth wel op! Muzikaal is dit echter wel weer de Whiplash die je terug doet verlangen naar de eerste twee platen. Toen Whiplash samen met Slayer, Metallica, Anthrax, Hirax, Voi Vod, Death Angel e.a. De metal wereld lieten schudden. Live zullen ze vast ook meer een greep doen uit de oude doos om de hits te gehore te brengen waarop je vader en moeder nog gedanst hebben.
Geweigerd door Mathijs van Nieuwkerk bij de Wereld draait door omdat de band gedreigd had Marc-Marie Huijbregts in zijn eigen gestotter te laten stikken;
Act of State, een thrash metal band uit de stad die evengoed uit de Bay area van de jaren negentig had kunnen komen. Strakke riffs en een theatrale stem. In goede vaart stormt men riffend en scheurend op het doel af. Goede refreinen en af een toe even een stukje inhouden voor het dramatische gevoel daarna echter weer vol met de voet op het gaspedaal en meezingen maar weer. Vrolijk melodieus, Stoer, strijdvaardig, Act Of State is de perfecte opener voor grote broer Whiplash en je doet er dan ook goed aan om op tijd te komen.
Solarfall heeft met “Pulverizer” hun eerste wapenfeit in handen en laat horen klaar te zijn voor wat komen gaat. De tussen Heavy Metal en Thrash metal liggende muziek mag gehoord worden. Rouw recht door zee en niet teveel franje. Daniel Lohues zong al over deze band “'k Soll wel zeggen ja het mag wel zo” en wie ben ik dan om dan die woorden te twijfelen?
Wokkel