Zoals zoveel heldenverhalen een begin moeten hebben, zo hoort dat ook bij het ontstaan van een band. Meestal begin je een band uit onvrede, soms uit liefde. Soms door beide.

Bij Wolvon is het is het beide. Door de liefde voor muziek zijn 2 leden al een aantal jaren bezig met het organiseren van uiterste geslaagde lepel concerten. Hier zien ze natuurlijk de ‘underground’ van Groningen, Nederland en dat van ver daarbuiten spelen. Hun liefde voor muziek moet wel groot zijn, want ze organiseren deze avonden nog steeds. Hoewel het ze soms al grijze baarden oplevert. Die onvrede komt natuurlijk voort uit het grote gebrek aan leuke bands die avonden. Je kunt namelijk maar 4 echt leuke Nederlandse bands opnoemen, en misschien 1 Groningse (als die op moment van schrijven nog bestaat). Voor de rest is het gewoon een gezellige soos op zo’n avond.

Dus wat doe je dan als programmeur en niet begenadigd muzikant, juist, je beslist dat je het zelf vele malen beter kan dan die amateurs bij jou in het omgebouwde chaletje aan de antillenstraat. Met zijn goedkope biertjes en lage entree, verdomd gezellig. Uiteindelijk ben je zo ver en neem je 3 nummers op die stuk voor stuk de ‘hipheid van nu’ laten horen. Veel gitaarnoise, beetje nasale en onduidelijke zang (heel belangrijk) en leg  je de juiste dronken contacten. Dan sta je zomaar bij ons in de kelder en heb je nog nooit eerder ergens opgetreden. Je bent er dus goed mee bezig! Het epeetje wordt vanvond gereleased. Dus wij hebben de primeur! Huil mee met Wolvon!!

Voordat ik het vergeet komt er nog een band mee die al wat langer meedraait in de nederlandse popmolen. Katadreuffe is de naam, uit Amsterdam. Muzikaal hetzelfde straatje van schijnbare muzikale chaos. Irritant goed gelukte laagjes die je onverhoeds pakken en hoofdschuddend, grijnzend achterlaat.

Zeker 2 bands die het goed zouden moeten doen in onze kelder. Ik ga de kattenbak verschonen vanavond en dan mijn smerigheid delen in de kelder vanwaar ik een sms stuur  Wolv-on naar 0666, met een biertje in mijn rechterhand en de EP in mijn linkerhand. Stel voor dat je hetzelfde doet.

anco