Wye Oak + WatersUSA
___________________________________________________________________________
Speciale actie!
In samenwerking met Vera biedt het Grand Theatre een combiticket aan voor de muzikale voorstelling Ykaro en het concert van Wye Oak. Deze kaarten zijn € 15,- en te verkrijgen of te reserveren bij het Grand Theatre: T 050 3140550 // Via de mail: [email protected]
___________________________________________________________________________
Mocht je de rekening op willen maken, in het kader van 'welke recent verschenen platen mogen er dit half jaar mee naar de volgende ronde', dan gooit 'Civilian' van het duo Wye Oak hoge ogen. Nu gaat Wye Oak al wat langer mee, maar met 'Civilian' springen ze in de aandacht, vanwege een fijn uitgebalanceerde mix van allerlei interessante stijlen ze op hun nieuwe plaat brengen; dreampop, indiefolk en een beetje noise.
Wye Oak komt uit Baltimore, Maryland, oftewel de stad waar veel toffe bands vandaan komen. Ik noem een Animal Collective, een Ponytail, een Beach House. Maar Wye Oak heeft, vergeleken met enkele (oud-)stadgenoten, een ietwat meer 'eigen' geluid. Al staan ze met één been in de indiepop van de jaren '90, Wye Oak klinkt modern genoeg om mee te kunnen in de huidige tijd en om niet weggezet te worden als retroband.
In 2009 vielen ze voor mij op door de plaat 'The Knot', die ik dat jaar graag luisterde. Het neigde naar op Yo La Tengo geschoeide noisepop, met alle uithalen en alle subtiliteiten die je ook van Yo La Tengo gewend bent. Al waren de uithalen van Wye Oak wat meer binnen de lijntjes. Maar gek genoeg waren de kenners minder enthousiast. Als voorbeeld: de plaat kreeg van Pitchfork – in de volksmond ook wel gekscherend puntenvork genoemd – een schamel, naar boven afgerond zesje. Dat had te maken met het in eigen beheer, en later door het sympathieke Merge, uitgebrachte debuut 'If Children' (2007). Dat was volgens het journaille een opvallend debuut, waar de band middels bevlogen songs veel spanning in het geluid wist te houden, een hele plaat lang. Volgens hen was 'The Knot' een dito plaat, zonder een stap verder te zetten; de kenners zagen 'The Knot' als een herhalingsoefening van 'If Children'. Soit.
Diezelfde kenners buitelen nu over elkaar heen om te zeggen dat 'Civilian' zo geweldig is. En daar wil ik ze dit keer graag gelijk in geven. Het duo Andy Stack en Jenn Wasner laat op de nieuwe langspeler de gitaar wat minder vaak grommen dan voorheen. Ook is het qua muzikale invulling een stuk geraffineerder, waarbij het Wasner de verstilde momenten uiterst spannend laat overgaan in soepel gitaarspel of kortstondige erupties. Vergeleken met de vorige platen is er veel minder ruimte voor bombast, waarbij de wellicht verwachte apotheose uitblijft. Iets wat de plaat echter ten goede komt. De zang schommelt tussen eerlijk vragend en vastberaden, waarbij Wasner soms het gevoel opwekt dat ook door Lightning Dust wordt gebracht, zonder extreem folk te klinken. Kortom een interessante plaat van een sympathieke band op een eveneens sympathiek label. Dat moet goed komen als ze op de planken van Vera verschijnen.
Op de valreep is er nog een voorprogramma aan toegevoegd: de band Waters komt mee. Dit is het nieuwe project van Van Pierszalowski, die je zou kunnen kennen van de formatie Port O'Brien. Je weet wel, die band die enkele jaren geleden een tweetal schitterende platen maakte, waarop voorman Pierszalowski zijn belevenissen van zijn in veel zomers geleden vissersleven in Alaska wist te verweven in gave indiefolkliedjes. Het nummer 'I Woke Up Today' van die EP-verzamelaar 'The Wind and the Swell', was destijds een kleine Hartkramp-hit. Hoe het project Waters zal klinken is nog even afwachten, maar in de wandelgangen wordt met enthousiasme over deze boeking gesproken.
De poster was al mooi, maar met Waters als extra-tje, heb je helemaal geen reden meer om niet te komen. Dus, ik zie je daar.
niek