Yamantaka // Sonic TitanCAN
Yamantaka // Sonic Titan. Alleen de naam van de band uit Toronto, Canada al doet vermoeden, dat we hier niet te maken hebben met een doorsnee band, die zich er vanaf maakt met een paar simpele akkoorden en een inpakkend deuntje. Psych-opera collectief met noh-wave progrock. Hm, dat bevestigt dat vermoeden. Een mix van Aziatische C-pop and J-pop, progrock, heavy metal en industrial? O? Met invloeden uit Boeddhistische filosofie, anime en manga, Chinese opera en Japanse Kabuki en Noh theater. Ja, ja! Vermengd met de inheemse cultuur van de oorspronkelijke inwoners van Canada (abusievelijk ook wel eens Indianen genoemd). Ja, hou nu maar! Het moet nog wel enigszins te bevatten zijn door het menselijke brein. Wacht... de naam is een combinatie van de Boeddhistische godheid Yamantaka met een songtitel van doom metal band Sleep's 'Dopesmoker'. Ha dat is al beter te bevatten!
Volgens een van oprichters, Alaska B, klinkt de ideale sound van Yamantaka // Sonic Titan als "take Iron Butterfly and the Melvins and put them together." Alaska B verder: "One of our favorite bands is Boris. I'm historically a big hardcore, punk, and metal-head. I've only liked the most brutal music. A lot of my ideas and theatrics came from seeing [Canadian death metal band] Cryptopsy play their reunion show in Montreal, around 2004. They carried them out in coffins and they were eating worms on stage. I always loved that demonic, over-the-top, theatric show, and we try to embody that in a more staid kind of way. We're always operating between our cutesy influences of anime and Manga, and these extreme sounds of industrial and power noise." Zo mijn bevattingsvermogen leeft ineens weer helemaal op!
Yamantaka // Sonic Titan is opgericht door kunstacademiestudenten Ruby Kato Attwood (zang) en Alaska B (drums) als ze in 2007 in Montreal tijdens een kunstproject de culturele aspecten van hun gedeelde Aziatisch-Canadese afkomst verkennen. Ze verzamelen troep van de straat en bouwen er hun eigen versies van oosterse instrumenten van. De twee komen uit de dan net opgeheven noiserockband Lesbian Fight Club, koppelen die ervaring aan hun kennis als animators en performance-kunstenaars en zo is Yamantaka // Sonic Titan een feit.
Op de eerste plaat 'YT//ST' (2011) is een mengeling van westerse en oosterse invloeden te horen. Chinese opera, stoner rock, psychedelica, boedhistische meditatie en mantras gaan hand in hand met een voorliefde voor extreme sounds als black metal, industrial, and noise. Op 'YT//ST' overheerst nog de melancholie, op 'UZU' (2013) worden pianotracks afgewisseld met meer noisy, heavy en hier en daar sludgy nummers. Op het onlangs verschenen 'Dirt' (2018) is Yamantaka // Sonic Titan op haar heaviest met een meer 80-ies metal sound en komt het allemaal dichtbij de ideale mix van Iron Butterfly en The Melvins. De drie platen samen vormen weer een lang en mythisch sci-fi verhaal.
Dat de derde plaat even op zich heeft laten wachten, komt omdat in 2015 mede-oprichter Ruby Kato Attwood de band heeft verlaten en dat daarna naast andere projecten de soundtrack voor de game 'Severed' (2016) is geproduceerd. Yamantaka // Sonic Titan bestaat nu uit Brandon Lim (bas), Joanna Delos Reyes (zang), Ange Loft (zang), Hiroki Tanaka (gitaar), Brendan Swanson (keyboards) en uiteraard Alaska B (drums). Live treedt de band op in kostuums en met zwart/wit/rode manga paint, in navolging van Kiss, zoals Alaska B zelf zegt. Zen en Gwar-achtig theater wisselen elkaar af tijdens de performances, alhoewel ik bij de huidige live-optredens voor de 'Dirt' tour het idee krijg, dat Yamantaka // Sonic Titan meer als een band opereert. Bijzonder blijft het wel. Voor zowel de liefhebber van experimentele klanken als voor pak-'m-beet de avontuurlijke Roadburnganger!
Dikkie.