In mei 2012 loop ik tijdens de 'metal'-dag op het All Tomorrow's Parties festival in Londen tegen een voor mij onbekende band aan. Het zal mijn eerste kennismaking zijn met het doom metal fenomeen YOB uit Eugene, Oregon. Het trio laat een zware, trage maar tevens wervelende en kolkende orkaan door de zaal van Alexandra Palace denderen. Heerlijke logge, gevarieerde riffs en spaarzame zang, die wisselt tussen duistere, melodieuze bezweringen en vol waanzin uitgeschreeuwde grunts. Binnen drie kwartier  worden slechts drie nummers afgewerkt, die boeien tot de laatste seconde.  Ondanks het niet misselijke vervolg van die dag (Melvins, Wolves In The Throne Room, Sleep en afsluitend Slayer, het kon minder zoals we dat hier plegen te zeggen) is me het indrukwekkende optreden van YOB altijd bijgebleven. En nu kan ik niet wachten om de band voor een tweede keer live te zien en wel in ons eigen Vera!

YOB is in 1996 opgericht door zanger/gitarist Mike Scheidt. Aanvankelijk speelt hij nog in crossover hardcore punk/metal bands, geïnspireerd door bands als Slayer, Onslaught en Corrosion Of Conformity. Via invloeden van Rush, Trouble, King Crimson, Pentagram, The Obsessed en Immolation volgt Scheidt een heel eigen muzikale route en richt in 1996 YOB op in navolging van Sleep, Cathedral, Electric Wizard en Black Sabbath. Vanaf het debuut 'Elaborations of Carbon' in 2002 ontwikkelt YOB steeds meer haar eigen doom geluid en YOB wordt zelf een inspiratiebron voor anderen. Experimenten worden niet geschuwd en zo verworden de lange nummers tot  gevarieerde massieve progressive rock drones, die sinds 2003 worden ondersteund door de ultieme beukdrums van Travis Foster. Tussen 2006 en 2009 is er even een pauze, maar dan slaat YOB met nieuwe bassist Aaron Rieseberg terug met het meer duistere en opgefokte 'The Great Cessation'.

Sindsdien wordt YOB door velen beschouwd  als een van de beste doom metal bands op deze planeet. Op Roadburn is YOB sinds het Europese debuut in 2010 het afgelopen voorjaar alweer voor de derde keer headliner. Na 'Atma' in 2011 mogen we nu op Neurot records van Neurosis in september het volgende hoogtepunt van YOB verwachten, 'Clearing The Path To Ascend'. Een plaat, die ongetwijfeld ergens bovenaan mijn jaarlijstje gaat prijken.

Pallbearer betekent kistdrager en de muziek van deze nieuwe underground metalband uit Litlle Rock, Arkansas is zeker stemmig te noemen. Begonnen als een ode aan oude doom metal en daarna verrijkt met elementen uit progressive rock is Pallbearer een al even avontuurlijke heavy belevenis als YOB.  Het debuut 'Sorrow en Extinction' is lovend ontvangen en eind augustus komt opvolger 'Foundations of Burden' uit. Op het daarvan al vrijgegeven nummer 'The Ghost I Used To Be' meen ik zelfs iets van Rush in de melancholische melodiëen te horen. Om deze absolute top-avond voor liefhebbers van het loodzware trage spectrum maar eens passend te beginnen.

Dikkie.