Elke maand bespreekt Jan van platenzaak Elpee de nieuwste en beste releases. Laat je leiden en hou de Vera site in de gaten. Wie weet komt een van de favorieten nog eens live langs!

The Cowboys – The Bottom of a Rotten Flower
Band uit Bloomington, Indiana met een wat verwarrende discografie. Maar wel met mooie platen en het goeie nieuws is dat ze steeds beter worden. De vorige zat op Hozac en heette gewoon the Cowboys en sneed door allerlei genres heen. Maar op deze nieuwe, waarschijnlijk hun vierde plaat, konen alle invloeden nog beter samen. Veruit hun beste plaat tot nu toe. Glammy powerpop met hooks all over the place. Promopraat: ‘There are 16 hooky gems in this new LP. To compare the Cowboys’ songs to Pete Townshend and Ray Davies was no casual thing up front. Check “Doghouse Rag” for primo late-60s Kink-kwality pop. Then there’s the insanely hooky “Some Things Never Change,” with its nod to early 70s Sparks. And dig “Bodie, Don’t Jump” in all its bubblegum glory! The deceptively short “Deuce” with its 70s-style pop exploding into VU-like noise, etc.’ Klopt hoor. Op Feel It Records. Luister de plaat op bandamp.

Mdou Moctar – Ilana: The Creator
Kort geleden was er al een live lp op Jack White’s Third Man label, die heeft dit soort dingen doorgaans goed in de smiezen. Maar hier voor het eerst een echte studioplaat van deze geweldige Toeareg gitarist, met band, op het Sahel Sounds label. Nog mooier en beter dan die live lp. ‘Guitar shredder en prince of the desert’ wordt Moctar ook wel genoemd en dat is een juiste omschrijving. Collega toeareg Bombino komt qua ruigheid en opwinding nog het meest in de buurt maar Moctar scheurt misschien nog wel meer op de gitaar. Luister maar eens naar deze kraker. Meestal speelde Moctar zijn platen tot nu toe in zijn eentje vol maar deze keer dook ie dus met een band een week lang een studio in. Wel werd er grotendeels geïmproviseerd want dat vindt hij mooi. En het resultaat is prachtig. Bandcamp plaat van de dag kort geleden. En hier luister je de plaat.

Orville Peck – Pony
Intrigerende plaat op Sub Pop en qua stijl lastig om te omschrijven, altijd goed. Ergens tussen de twangy popliedjes van Roy Orbison en wat meer countrified popwerk. Of soms richting een wat lichtgewichtere versie van Sixteen Horsepower op hun meest poppy. De meeste nummers voorzien van een mooie twangy gitaarsound, die van Duane Eddy zelf had kunnen zijn. ‘Combining the lulling ambiance of shoegaze with the iconic melodies and vocal prowess of classic American country music, outlaw cowboy, Orville Peck croons about love and loss from the badlands of North America.’ Hier een mooi lijstje met Peck’s favoriete platen, gaat van Merle Haggard tot The Descendents (!). Mooie plaat! Luister op bandcamp.

Twin Temple – s/t
Toen onze onderbuurman een tijdje gelden deze plaat voor het eerst draaide en we even moesten shazammen, dachten we in eerste instantie dat Shazam het fout had. Want we hoorden een soort Amy Winehouse-achtige popsoul maar de hoes deed vermoeden dat we met een black metal band te maken hadden en het label, Rise Above, kennen we ook al niet van dat soort muziek. Edoch. Shazam had het helemaal goed. Twin Temple is een satansgebroed uit Los Angeles dat naar eigen zeggen ‘satanic doo-wop’ maakt. Doow-wop is het niet echt, en ‘satanic’, ach ja. ‘Twin Temple – husband-and-wife duo Alexandra and Zachary James – are about as far away from death, black and thrash metal as you could reasonably get’ Dat weer wel. Koppel al deze informatie even los van de muziek en zie, wat overblijft is een prima lp met een stel mooie popsongs met soulgevoel. ‘Twin Temple’s debut album is the sound of Amy Winehouse worshipping Satan’. Dat dus. Met mooie knipogen in nummers als Let’s Hang Together (in hun geval letterlijk uiteraard. ‘It’s not a big deal, it’s just forever so please don’t hang us separately’) Mooie popplaat.

Mr Airplane Man/ Gravel Route – give to the sun
Samenwerking tussen de twee dames van Mr Airplane Man en de band Gravel Route, een psych/blues combo uit Montreal. Ietsje anders dan we van de dames gewend zijn maar wederom boeiend. Wat psychedelischer dan hun eigen werk. Dat zal dus de inbreng van Gravel Route zijn. Sommige nummers doen ons wel wat denken aan het mooie stonede, zwabberende soundje van The Growlers, deze bijvoorbeeld. Luister de plaat op bandcamp. Op Beast Records.

Elpee
Oosterstraat 45
050 3135137