Elke maand bespreekt Jan van platenzaak Elpee de nieuwste en beste releases. Laat je leiden en hou de Vera site in de gaten. Wie weet komt een van de favorieten nog eens live langs!


Brian Jonestown Massacre – mini album thingy wingy

Eli Paperboy Reed - my way home
Geweldige nieuwe plaat van blanke soulknaap Reed. Vergeet even die te gladde popsoul platen die hij de afgelopen jaren voor een grote platenfirma maakte. Wat moet je er ook mee? Ze flopten terecht. Hij werd dan ook snel weer gedumpt en uit nood ging Reed gospelliedjes les geven aan jongeren in Harlem. En nu met deze nieuwe op Yep Roc slaat ie genadeloos terug. Beter dan ooit tevoren. Wat ons betreft de mooiste die hij tot nu toe heeft gemaakt. Een superieure mix van rauwe up- en midtempo nummers zoals deze, een stel mooie ballades en bijna gospel-achtig werk. Alles even geslaagd. Goeie authentieke rauwe en harde en lekker rommelige produktie ook. Garagesoul knaller!


The Barreracudas - can do easy

Honey - love is hard
Een geweldige tip van Forced Exposure (legendarisch tijdschrift uit de jaren ’90) man Byron Coley. Coley vergeleek Honey met diverse klassieke bands uit de geschiedenis van Cleveland. ‘“There's a consistent vibe … that puts me in mind of The Mirrors to Death of Samantha … And the rhythm section bears down on these twinned howls in a way that makes it possible to catch whiffs of the Dead Boys at their sharpest’. Het rockt en stoomt in elk geval als een motherfucker. Stooges, Mudhoney, Motörhead, punkrock, de Zweedse Leather Nun, vooral toen die nog Läddernunnan heetten. Alles! Hier een nummer. ‘It’s heavy, messy and will leave some damage. Hier nog een godvergeten hard en smerig nummer. Hier nog een aardig interview met de band.


Kurt Baker – play it cool

The Gotobeds - blood//sugar//secs//traffic
Heeft even een paar draaibeurten nodig gehad maar deze tweede plaat van The Gotobeds uit Pittsburgh is een verrekte goeie plaat. Groots klinkende ‘alt rock’ maar met roots in minder groots klinkende bands. ‘Akin “to the sonic manifestos of four men deprived of human love and raised on beer and Swell Maps, Mission of Burma, and old Fall records.” En alles met sterke riffs en hooks. Her en der doen mensen van Silkworm en Protomartyr ook nog mee. Sterke plaat! Op Sup Pop. Hier een monsterhit, wat ons betreft dan, waar eigenlijk alle sterke kanten van deze plaat wel in samenkomen. Hier nog een mooie recensie van Drowned in Sound.


The Chills – silver bullets

Unloved - guilty of love
Erg geslaagd project van producer David Holmes waarin hij zijn innerlijke Shadow Morton loswoelt. Hij doet dat samen met iemand die muziek componeerde voor de tv serie True Detective en een onbekende zangeres die voorheen wat croonde in een lokale kroeg. Doet bij vlagen behoorlijk denken aan de produkties van Morton uit de jaren ’60, zoals o.a. te vinden op deze mooie Ace compilatie. Hier het titelnummer. Sommige nummers met gesproken intros klinken als een eerbetoon aan met name The Shangri-las. Neem deze. Maar de invloeden zijn breder. Logisch want de makers zijn ‘inspired by a join love of The Shangri La’s, Bruno Nicolai, The Paris Sisters and The BBC Radiophonic Workshop’.


Shadow In The Cracks – s/t

William Tyler - modern country
Nieuwe plaat van voormalig gitarist van Lambchop en Silver Jews. Tyler's eerste platen waren ook mooi, maar meer in een John  Fahey / Joost Dijkema stijl, instrumentale country/folk in zijn  eentje, op deze nieuwe heeft William soms wat meer begeleiding om zich heen (waaronder Wilco drummer Glen Kotche) en is de (nog steeds instrumentale) muziek wat meer opgesmukt. Prachtige melodieën, heerlijk dromerig en soms gewoon negen minuten voortkabbelen. Heerlijke plaat, voor zowel americana fans als liefhebbers van gitaristen als Richard Thompson, John Martyn of Kurt Vile. Op Merge Records. Luister em hier.


Elpee
Oosterstraat 24-1
050 3135137