Downstage Terugblik
Fright Eye + Microbes
Auteur: Jorne Visser
Fotograaf: Marc de Krosse
Het was wel even wat gewurm om bij de voordeur te komen. Het twintigtal zestienjarige meisjes bij de voordeur was de voorbode voor een vol pand zaterdag. Hoewel de fans helaas stonden te wachten op de nieuwe Muse rip-off en niet op een gemêleerd negental punkers uit Denemarken leverde de wachtrij natuurlijk de nodige grapjes op. De toon was gezet en een gezellige avond volgde. De jongens kwamen van een ruig kraakpand en konden op de tweede dag van de tour dus genieten van wat meer comfort in het pand.
Na de shows in de Grote Zaal was het aan Fright Eye om het spits af te bijten en te laten zien hoe rock ’n roll punk hoort te zijn, namelijk gevuld met een goede dosis energie. En dat is voor mij ook waar punk het van moet hebben, want op een gegeven moment gaat het toch wat vaak hetzelfde klinken. De gitarist en de energie maken veel goed, maar kunnen de mager gevulde Kelderbar niet op zijn kop zetten (Waar was iedereen?!), toch wordt er nog een toegift van welgeteld één nummer aan vast geplakt. Microbes mag het karwei vervolgens afmaken, mix van jong en oud op het podium hier, waar de bassist vaak wil benadrukken dat hij dronken is en wat vieze woorden kent en de drummer vaak midden in zijn zin ‘EN-TO-TRE-FIRE’ schreeuwde en keihard op z’n drumstel begint te raggen, goede mix van energie dus. Muzikaal gezien wat interessanter dan Fright Eye, hoewel niet alle licks geweldig lopen (bassist: OUR GITARIST IS AN ASSHOLE) zorgt het wel voor de nodige variatie en zijn de nummers wat beter te onderscheiden., maar weer raak ik af en toe mijn aandacht kwijt. Gelukkig wordt de zaal dan weer wakker geschud door het prachtige achterwerk van de loslopende zanger, volgen er nog wat nummers en zit de show er vervolgens alweer op.
Als de volgende ochtend om half elf de eerste vruchtenhagels over de broodjes worden gestrooid is aan alle hoofden (en ook die van ons) te zien dat niemand braaf op tijd in bed lag en alcoholvrij bier gedronken heeft, maar dat deert deze jongens niet. Even enthousiast als de avond en nacht ervoor worden alle avonturen nog even besproken en nadat iedereen vrolijk bedankt en begroet wordt, springt het negental met backline en al in één busje. Tak!