Het leuke aan de twaalf songs op ‘Jacker’, die in tweeëntwintig minuten voorbij komen razen, is de combinatie van ijzersterke poppy melodieën en een gruizig garagerockgeluid. Een plaat binnen het half uur? Dat moet wel punkrock zijn, en dat is inderdaad wat je krijgt. Toch zitten er genoeg andere elementen in deze heerlijke rocktornado. Punk, grunge, garage, rock, pop: gooi het bij elkaar en je kunt, als je echt songs kunt smeden, uitkomen op een uitstekend resultaat.

 

Heavy Times, een trio uit Chicago, is hierin geslaagd en sluit hiermee aan op een hele lichting vooral Amerikaanse bands die de laatste tijd punkende garagerock (neo-grunge?) uitbrengen. Blijkbaar is daar ook even behoefte aan bij het verwende luisterpubliek. De Britse hypes zijn allang over, de indiefolk begint zichzelf te herhalen, je struikelt over de singer-songwriters: tijd om weer eens ouderwets goed uit je plaat te gaan op gejaagde, opzwepende, rammelende punkrock!

 

Potentiële Swingavondhits staan er genoeg op ‘Jacker’. Ik zou iedere Vera-DJ graag ‘Future City’, ‘Let It Die’, ‘Knife Talk’ en ‘Jacker’ willen tippen. Gekte op de dansvloer, dat werd ook wel weer eens tijd. Het langste liedje duurt maar liefst 3 minuten en heet ‘Erase The Sun’, met een geweldig dreigend, repeterend basloopje. Natuurlijk klinkt het allemaal hetzelfde, maar in dit korte tijdsbestek is dat geen enkel bezwaar. Het is juist bijna jammer dat er even gas terug genomen wordt in ‘Memory Dump’. Daarna gaat gelukkig de zweep er weer over. In volle galop richting de afgrond. Mag ik het zeggen? Ja, ik mag het zeggen: prachtplaat!