Ooit in Brighton begonnen als slaapkamerproject van frontvrouw Dana Margolin, nu uitgegroeid tot volwaardige band: Porridge Radio. In 2016 verscheen het in een tuinhuisje opgenomen album 'Rice, Pasta And Other Fillers' waarin we ons al mochten laten meeslepen in de melodieuze en emotionele lo-fi popliedjes met rafelige punk randjes.

In maart 2020 volgde hun eerste studio album ‘Every Bad’ waarin de zee een belangrijke rol speelt en terug komt in verschillende nummers, zoals in “Circling”. Hierin gebruikt Margolin repetitieve golven aan een kust als metafoor voor het accepteren van een situatie door te blijven herhalen dat het oké is. Het album straalt, net als de zee, een bepaalde rust uit, maar weet tegelijk ook woelig en onstuimig voor de dag te komen.

Eerder stonden ze al op Dauwpop en ze zijn geboekt voor het komende London Calling Festival. In 2022 is VERA aan de beurt en mogen we ons laten verwennen door deze absurdistische DIY-band.

Soms valt alles meteen op zijn plek. Voor Loupe was dat bij het schrijven van hun eerste single Leave Me There. Toevallig ook het eerste nummer dat de Amsterdamse band samen maakte. De muziek was al geschreven door Lana (bas), Annemarie (drums) en Jasmine (gitaar), de tekst én een zangeres ontbraken nog. In Julia vonden de voormalig leden van Dakota hun missende schakel.

In 2021 is het debuut EP Older uitgekomen. Vier liedjes, waaronder Leave Me There, die de band samen heeft geschreven in hun oefenbunker in Amsterdam. Het zijn sfeervolle indierock-songs, die elk op hun eigen manier zijn ontstaan. Toch is er een rode draad op de EP: het contrast tussen de drukte van de stad en de stilte alleen thuis. Op single Leave Me There komt dat misschien nog wel het meest naar voren, vertelt Julia: ‘Het gaat over liggen in het hoge gras terwijl je rust zoekt te midden van een drukke wereld die maar niet stopt met druk zijn. Eigenlijk wens je dat de chaos om je heen eens een pauze neemt, terwijl je er tegelijkertijd ook achter komt dat het juist die chaos is die je op de been houdt.’