TAKH, dacht laat ik maar es beginnen met de support van hedenavond, is een band waar ik tot voor kort niet bekend mee was. Totdat ik op de sociale media wel iets voorbij zag komen van muzikaal gelijkgestemde vrinden.

En dat heb ik het eigenlijk over de wonderschone gemaakte video van het nummer “Salomonne” een samenwerkingsverband met Bobby Cochran, fotograaf en videomaker (bekend van zijn mooie werk met Chelsea Wolfe & Amenra.) die toch wel tot de verbeelding spreekt en je als band een mooi visitekaartje af kan geven.

TAKH ontstond in 2015, doordat The Black Heart Rebellion  een samenwerking aanging met Annelies Van Dinter  (singer-songwriter en multi-instrumentaliste die onder het alias Echo Beatty haar eigen muziek uitbrengt). In principe werd zij uitgenodigd  als gast muzikant te fungeren, maar hun liefde voor doom en gloom bracht ze samen om nieuwe muziek te schrijven. Geïnspireerd door Swans, Low en Woven Hand dagen zij zichzelf uit om te focussen op de pure intensiteit en het experiment niet te schuwen. Met de vraag wat hun werkelijk beweegd in het leven.

Mooi verwoord!  Hun debuut album zal inmiddels verschenen zijn op het Belgische label Consouling Sounds

Wat is dat toch met Belgie en de scala’s van muzikale acts die daar uit de grond schieten als een overkill aan paddenstoelen , de één nog beter als de ander. Welk elixer wordt daar gedronken en can i have some please ?

Prachtig om te zien en vooral te horen hoe het hardere segment leeft als nooit tevoren en er werkelijk pareltjes op onze muzikale oortjes worden afgevuurd.

En op de één of manier vallen altijd wel de namen Amenra en Oathbreaker, en zie hier een nieuwe naam in het genre Predatory Void!!!

En poeh, heb ze voor het eerst mogen proeven tijdens hun debuut op het Soulcrusher festival vorig jaar. Ergens iets wat onwennig en nog wat aftasten, maar je kon toen al overduidelijk de contouren zien van wat deze band zou gaan worden. Je merkte toen al het gevoel onder het publiek dat men heel benieuwd was wat deze mannen en vrouw zouden gaan aanrichten in het donkere genre.

Nou dat hebben wij geweten. Even ‘fast forward’ naar 2023 en het album ‘Seven Keys To The Discomfort Of Being’ zag het licht. Wat een bruut, genadeloos, splijtend donker stukje werk is dit!!!

Hun Blackened Sludge/Doom wordt in razendsnel tempo op je afgevuurd en de stem van Lina. R maakt het dat je je ongemakkelijker gaat voelen en het voelt alsof je ziel uiteengereten wordt, maar bij de terug schakeling en dat er enigszins op de rem wordt getrapt word je weer een geheel en voel je de mooie balans en ook rust in dit prachtige album.

O ja, en live dan ?

Nou…zal je zeggen dat zij hun opwachting mochten maken op de laatste editie van het Roadburn festival dit jaar en het woordje ‘extreem’ toch wel een nieuwe betekenis gaven en ver buiten de zaal hun compromisloze sound te horen was, en daarmee ook bewezen dat er een nieuwe ster aan het firmament staat en dat er rekening met hun gehouden moet worden.

Gezien de lofbetuigingen nadien is dat inmiddels wel gebeurd en kunnen de bezoekers hedenavond een zeer overtuigende band gaan zien die na afloop zeker in je donkere hartje gesmolten zal zijn.

Case