Het is ook altijd hetzelfde op deze exacte dag: brak met lasogen. Het eerste vanwege de immer gezellige Gedignag (gisteren de 12de editie met de immer onnavolgbare cultheld John Cooper Clarke), jeukende ogen door het gefriemel met de Poll-uitslagen (31ste editie) en nog niet zo lang geleden, toen alles nog op papier ging, had ik er dan ook nog lamme pootjes bij. Leve de vooruitgang. Maar die heeft het ook wel eens mis. Dacht je zondag op het laatste moment je polletje in te vullen, was ie al uit de lucht... Maar een razendsnel belletje (vanuit de Euroborg waar ik bij de FC zat) en ‘t kwam weer goed. Nou, goed? Niet helemaal, want met 200 inzendingen zat ie toch wat onder peil. Hoe dan ook, de uitslagen zijn er niet minder om.

Twee weken terug was daar natuurlijk ook nog Eurosonic en Noorderslag. In De Oosterpoort hoegenaamd geen optreden gezien en bijna al mijn gekochte muntjes nog in de beurs. ‘t Was dan ook gezellig bij Blaudzun, Spinvis en met Bastiaan (Aux Raus). Toen was het alweer tijd om met Kees van Hondt het podium op te hossen in een idiote plastic tuinbroek. Dat was nodig om de stijve spiertjes, opgelopen bij Iceage, los te weken. Ja mensen, ‘band coaching’ kan ver gaan. Maar alles weer normaal nu.         

Rock’n’Joy PePr