Photo: ©Marc de Krosse

Ik heb deze avond van verschillende mensen gehoord dat ze toch écht voor dat eerste bandje - hoe heten ze nog maar - kwamen en heus niet voor The Miseries. Afijn, het was een ontzettend goede avond met J. Mascis in de grote zaal en als extra lekker geserveerd toetje twee garagerock bands in de VERA kelderbar.

The Black Cult kennen de meeste VERA blog terugblik lezers denk ik wel. Eerder dit jaar speelden ze hun single release show alhier, trok Douwe zijn hun shirt uit en presenteerden ze hun 7”. Iets in die trant. Het shirt kon gewoon aan blijven want ze zetten hier een knaller van een show neer. Ik heb ze dit jaar een behoorlijk aantal keer gezien en deze kelderbarshow was absoluut de beste. Muzikaal stappen ze steeds meer uit de richting van die Groningse band uit Noord en er worden er uitstapjes gemaakt naar powerpop/poppunk en psych. De set loopt aan z’n eind en Douwe sloopt z’n snaren, kuuuuut! Oh nee! Het publiek wil meer! Hoe dan? Inventief als de band is lossen ze het snaarprobleem op en persen ze er nog een Jay Reatard cover uit. Dat was wat mij betreft niet eens nodig, zonder toegift is het ook mooi, maar wél een Jay Reatard cover is beter dan níet een Jay Reatard cover.

Het lijkt me vrij lastig om jezelf te profileren als punk bandje als je zanger met enige regelmaat bij DWDD op bezoek komt. Mijn moeder, niet de grootste punk fanaat ooit (hoi mam), wilde vanavond zelfs even naar de kelderbar. Ik noem mijn moeder in dit stukje dus ik mag Tim zeggen. Tim neemt in The Miseries een stapje terug en plaatste zichzelf tussen zijn vintage Marshall versterker en een speaker, delaytje over de zang en staat in een band te spelen. Muzikaal is het ook nog eens goed, midtempo garagerock waar zo nu en dan een fijne gitaarsolo uitgewerkt wordt. Erg stoer wordt het nooit, energiek is het zeker. Die energie werd ook door het publiek opgepikt, die op hun beurt de band op een pitje trakteerde. Bij singer-songwriters ongemakkelijk, bij The Miseries gepast. Er vloog nog wat bier door de lucht, wat de skiere bastaarden onder ons na afloop samen met wat zweet van het plafond konden likken. Had ik al gezegd dat het leuk was? Ja toch. Dan laten we het daar bij. Erg fijne avond. |Thomas