Ben toch altijd een beetje zenuwachtig als ik moet werken en heb daar nooit echt een reden voor, maar toch. Toen ik om zeven uur aanbelde waren Douwe en Thomas er. De jongens van Mind Rays waren even de stad aan het verkennen, ofwel nouja, je snapt het wel. Bij binnenkomst even handen schudden. Die van Christophe had ik al eerder geschud toen hij met The Tubs in de container speelde op Noorderzon; Mijn debuut bij Downstage. Hele aardige jongens, die Vlamingen. Na het halen van de Chinees en het lezen van de Grote Jezus Quiztus(Wat weet jij over de voorhuid van Jezus?!) in de Panorama aldaar, is het tijd voor wat soundchecken. FAKE O’s’ debuut met hun nieuwe drummer Karel klonk gelijk al lekker en ook Mind Rays had er zin in. En na een x aantal testosteron gevulde grappen, uitwisselingen van cultuurverschillen en overeenkomsten (Chinees is ook een dingetje in België) en nicotine gevulde sigaretten gaat de zaal alweer open. Nadat het langzaamaan vol druppelt staat het rond kwart voor twaalf toch behoorlijk vol in de Kelder.

FAKE O’s trapt af! Het klinkt wat anders dan voorheen met Karel op een wat kaal drumstel. Eén snare, een bassdrum en wat bekkens, meer is het niet, en dat is eigenlijk wel lekker, want veel meer heeft het ook niet nodig. Ze klinken scherp, de zang is agressief, de teksten zwartgallig en het geheel punkt nog als nooit te voren, hoewel het misschien iets meer als garage klinkt. Helaas gaat er in het zeventien nummers-tellende halfuurtje toch behoorlijk veel mis op technisch vlak. Het publiek schijnt er gelukkig niet zoveel last van te hebben en achja, dat is dan ook weer de charme van een punkbandje zijn. 
Na een klein omzetfeestje en wat geduld (er moest een nieuwe snare komen, want die van Karel was gesneuveld) maken Mind Rays het feest compleet. Het publiek moet wel even warmdraaien, maar halverwege staat de volle kelderbar ook stoer heen en weer te duwen en te bewegen op de stevige show van de Belgen. De ambities voor de band zijn groot, maar ze bewijzen ook wel terecht te zijn. De bas en drums zijn af en toe hypnotiserend, de schreeuwzang is venijnig en de gitaar hard. De belangrijkste ingrediënten voor goede, opzwepende psychedelische punknummers, denk ik. En ook de Minor Threat-cover valt goed in de smaak!

Hele leuke avond gehad afgelopen zaterdag, hoewel ik niet de grootste punkrocker ter wereld ben. Beide bandjes vielen goed in de smaak en de Vlamingen stapten de volgende dag na een zaligmakend ontbijt met tevreden katers weer in de bus terug, hopelijk tot ziens!